Hipokalcemia w praktyce klinicznej - przyczyny, objawy i leczenie

Streszczenie

Hipokalcemia to zmniejszenie stężenia wapnia całkowitego w surowicy do wartości poniżej 2,25 mmol/l i/lub wapnia zjonizowanego poniżej 0,95 mmol/l.
Najczęstszymi przyczynami hipokalcemii są upośledzone wchłanianie wapnia (w wyniku zespołu złego wchłaniania lub niedoboru witaminy D, lub jej aktywnych metabolitów) oraz niedobór parathormonu (PTH). Typowym objawem klinicznym hipokalcemii jest tężyczka, może się jednak pojawić wiele nietypowych objawów, ujmowanych często pod nazwą "równoważników tężyczki". W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić tężyczkę "niehipokalcemiczną" (najczęściej spowodowaną zasadowicą wywołaną hiperwentylacją).
Leczenie przyczynowe zależy od rodzaju schorzenia. W przypadku napadu tężyczkowego leczenie objawowe polega na dożylnym podaniu wapnia, a w terapii długotrwałej stosuje się preparaty soli wapniowych i witaminy D.