Tom 3, Nr 2 (2006)
Choroba wieńcowa
Opublikowany online: 2006-05-10

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 2256
Wyświetlenia/pobrania artykułu 14474
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Aktywność fizyczna - czy alternatywa dla farmakoterapii w chorobie niedokrwiennej serca?

Karol Wrzosek, Hubert Krysztofiak, Artur Mamcarz
Choroby Serca i Naczyń 2006;3(2):61-67.

Streszczenie

Wysiłek fizyczny stanowi cenne narzędzie wspomagające klasyczną terapię chorób układu krążenia. Jest elementem profilaktyki pierwotnej, rehabilitacji i profilaktyki wtórnej. Rosnąca liczba badań wyraźnie ukazuje korzyści z regularnego podejmowania aktywności fizycznej. Coraz więcej osób rozpoczyna taką aktywność, zatem konieczna staje się wnikliwa analiza przed dopuszczeniem do uprawiania sportu, szczególnie w starszych grupach wiekowych. Korzyści z regularnie podejmowanej aktywności fizycznej obejmują modyfikację głównych czynników ryzyka choroby wieńcowej, takich jak: nadciśnienie tętnicze, zaburzenia gospodarki węglowodanowej, insulinooporność, hiperlipidemia oraz otyłość. Jednym z podstawowych badań w kwalifikacji do amatorskiego uprawiania sportu jest test wysiłkowy. Należy go wykonać u wszystkich mężczyzn powyżej 45. roku życia, u kobiet powyżej 55. roku życia, a także u pacjentów z cukrzycą oraz z licznymi czynnikami ryzyka choroby niedokrwiennej serca. Obecnie wysiłek fizyczny postrzega się jako formę terapii - najtańszy, najłatwiej dostępny sposób na zachowanie sprawności przez długie lata. Wiele leków, stosowanych powszechnie w kardiologii, wydłuża życie pacjentów, niektóre poprawiają jego jakość. Aktywność fizyczna jako lek w pełni łączy te dwa elementy.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF