Zespół stopy cukrzycowej jest najczęstszą przyczyną nieurazowej utraty kończyny. Owrzodzenia stóp u chorych na cukrzycę stanowią istotny czynnik ryzyka amputacji. Najważniejszym czynnikiem etiologicznym w patogenezie owrzodzeń jest neuropatia, a współistnienie niedokrwienia kończyn znacznie pogarsza rokowanie. Gojenie ran u chorych na cukrzycę jest zaburzone. Infekcje w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej są najczęstszą przyczyną hospitalizacji związanych z cukrzycą. Podstawą rozpoznania zakażenia jest wnikliwa ocena występowania klinicznych cech infekcji. W przypadku ran z objawami infekcji trzeba wykluczyć współistnienie zapalenia kości. Antybiotykoterapię zakażonych ran należy prowadzić na podstawie wyników badania bakteriologicznego. Leczenie owrzodzeń u chorych na cukrzycę obejmuje wiele elementów i powinno się odbywać w specjalistycznych wielodyscyplinarnych poradniach stopy cukrzycowej. Edukacja pacjentów i personelu medycznego stanowi najważniejszy element prewencji owrzodzeń i amputacji kończyn. Wytyczne dotyczące postępowania w zespole stopy cukrzycowej od kilku lat są uwzględniane w zaleceniach Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.