Zastosowanie technik nieinwazyjnego wspomagania oddechu w ostrych stanach kardiologicznych

Streszczenie

Ostra niewydolność lewej komory serca, a zwłaszcza jedna z jej postaci - obrzęk płuc, jest częstą przyczyną niewydolności oddechowej na oddziałach intensywnej opieki kardiologicznej. Ciężka niewydolność oddechowa to wskazanie do intubacji dotchawiczej i wentylacji mechanicznej. Terapia ta jest jednak związana z ryzykiem powikłań, takich jak zapalenie płuc. Alternatywą jest zastosowanie techniki nieinwazyjnego wspomagania oddechu dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych, tak zwanej NIPPV (non-invasive positive pressure ventilation). Najprostszą i najpopularniejszą formą tej terapii jest CPAP (continuous positive airway pressure), czyli wspomaganie oddechu stałym dodatnim ciśnieniem. W nowszych technikach wentylacji, nazywanych Bi-PAP (bilevel positive airway pressure), wykorzystuje się różne wartości ciśnień podczas wdechu i wydechu pacjenta. W badaniach wykazano, że stosowanie NIPPV w obrzęku płuc wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka konieczności intubacji. Nie stwierdzano różnic w zakresie skuteczności i bezpieczeństwie stosowania CPAP i BiPAP. Warunkiem skuteczności NIPPV jest dobra współpraca chorego w zakresie stosowania maski.