Markery nowotworowe w praktyce klinicznej

Agnieszka Soborczyk; Andrzej Deptała

Tom 4, Nr 4 (2007)

Kliniczna interpretacja wyników badań

Opublikowany online: 2007-09-18

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Markery nowotworowe w praktyce klinicznej

Agnieszka Soborczyk, Andrzej Deptała

Choroby Serca i Naczyń 2007;4(4):184-189.

Tom 4, Nr 4 (2007)

Kliniczna interpretacja wyników badań

Opublikowany online: 2007-09-18

Streszczenie

Jako markery nowotworowe służą substancje o różnym charakterze i budowie chemicznej (m.in. krążące markery nowotworowe, hormony). Jak dotychczas ich oznaczanie nie jest rutynowo stosowane w diagnostyce chorób nowotworowych ani w badaniach przesiewowych ze względu na niewystarczającą czułość, swoistość i wartość predykcyjną. Ustalenie wartości odcięcia wymaga szerokich badań populacyjnych. Mimo tych ograniczeń regularny pomiar stężeń niektórych markerów odgrywa ważną rolę w ocenie radykalności leczenia chirurgicznego, występowania wznowy procesu nowotworowego czy rozsiewu choroby. W niektórych przypadkach stężenie markera jest czynnikiem prognostycznym. Omówione w niniejszym artykule markery nowotworowe są najbardziej przydatne klinicznie, a ich oznaczanie jest najbardziej dostępne, jednak nie należy tego nadużywać - szczególnie w procesie diagnostycznym.