Leczenie statynami wiąże się z istotnym zmniejszeniem śmiertelności całkowitej i z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz z obniżeniem ryzyka występowania ostrych zespołów wieńcowych, udarów mózgu i miażdżycy tętnic obwodowych. W dużych randomizowanych badaniach klinicznych udowodniono skuteczność statyn, zarówno w pierwotnej, jak i we wtórnej prewencji chorób układu krążenia [1]. Podwyższone stężenie lipoprotein o małej gęstości (LDL, low-density lipoprotein) jest udowodnionym czynnikiem ryzyka rozwoju miażdżycy i jej powikłań, a statyny są najsilniejszymi lekami zmniejszającymi stężenie cholesterolu frakcji LDL. Redukcję częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych pod wpływem statyn obserwowano jednak również u chorych z prawidłowymi stężeniami cholesterolu frakcji LDL, co pośrednio wskazuje, że korzystne działanie tych leków na układ sercowo-naczyniowy wykracza poza efekt hipolipemizujący [2]. Tematem niniejszego artykułu jest ewentualny wpływ statyn na zespół metaboliczny i korzyści z ich przyjmowania w tej populacji osób.