Cukrzyca to plaga początku XXI wieku. Występująca u chorych na cukrzycę hiperglikemia i inne zaburzenia prowadzą do: 1) rozwoju zaburzeń czynności oraz 2) niewydolności wielu narządów. Rozwijające się późne powikłania cukrzycy prowadzą do pogorszenia jakości życia oraz do istotnego skrócenia czasu przeżycia chorych.
Celem prezentowanej pracy jest przedstawienie znaczenia blokady układu renina–angiotensyna prowadzonej za pomocą ramiprilu w zapobieganiu powikłaniom sercowo-naczyniowym i nerkowym u chorych na cukrzycę. W pracy przedstawiono wyniki przeprowadzonych ostatnio badań. Reasumując wyniki badań, należy stwierdzić, że ramipril odgrywa szczególną rolę w farmakoterapii nadciśnienia tętniczego u chorych na cukrzycę, a także spowalnia tempo progresji powikłań o charakterze mikro- i makroangiopatii u chorych na cukrzycę. Skuteczność terapii ramiprilem, zarówno w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jak i w zapobieganiu powikłaniom mikro- i makronaczyniowym u chorych na cukrzycę, potwierdzono w wielu współcześnie przeprowadzonych badaniach.