Tom 6, Nr 2 (2009)
Farmakoterapia chorób układu krążenia
Opublikowany online: 2009-04-08
Rosuwastatyna - co o niej wiadomo w 2009 roku po badaniu JUPITER?
Choroby Serca i Naczyń 2009;6(2):64-72.
Streszczenie
Dwa najważniejsze doroczne kongresy amerykańskich towarzystw kardiologicznych (American Heart Association
[AHA] w listopadzie 2008 r. oraz American College of Cardiology [ACC] w marcu 2009 r.) przyniosły
ogłoszenie wyników zakończonego w 2008 roku badania JUPITER, w którym oceniano wpływ najsilniejszej
obecnie statyny - rosuwastatyny na zdarzenia sercowo-naczyniowe u zdrowych osób z prawidłowym stężeniem
cholesterolu frakcji LDL, ale z podwyższonym stężeniem białka C-reaktywnego. Wyniki te okazały
się przełomowe w dotychczasowej praktyce stosowania statyn. Wykazano, że terapia rosuwastatyną wiązała
się z istotnym statystycznie obniżeniem ryzyka zawału serca, udaru mózgu, rewaskularyzacji tętniczej lub
niestabilnej choroby wieńcowej. Co więcej, stosowanie rosuwastatyny wiązało się także ze znamiennym
zmniejszeniem liczby wszystkich incydentów zakrzepowo-zatorowych. Badanie JUPITER, niewątpliwie, otwiera
nową epokę zarówno w terapii statynami, jak i w zakresie ogólnych poglądów na temat stosowania leczenia
hipolipemizującego w prewencji pierwotnej. Wydaje się, że w szacowaniu ryzyka sercowo-naczyniowego
powinno się uwzględniać wartości stężeń białka C-reaktywnego oznaczanego metodą wysokoczułą
(hsCRP, high-sensitivity C-reactive protein), a wskazania do profilaktycznego leczenia statyną prawdopodobnie
należałoby rozszerzyć na populację z podwyższonym stężeniem hsCRP, którego obniżenie będzie
jednym z celów terapeutycznych.
Słowa kluczowe: rosuwastatynabiałko C-reaktywneryzyko sercowo-naczynioweżylna choroba zakrzepowo-zatorowa