Zatorowość płucna o wysokim ryzyku u 47-letniej pacjentki

Streszczenie

Zatorowość płucna o wysokim ryzyku jest najgroźniejszą postacią żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, która od lat stanowi wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla lekarzy wielu specjalności. Powszechne występowanie czynników ryzyka w populacji sprzyja powikłaniom zakrzepowo-zatorowym, do których dochodzi szczególnie często nie tylko w okresie okołooperacyjnym, ale również u leczonych na oddziałach internistycznych. Różnorodność objawów podmiotowych i przedmiotowych, symptomatologia spotykana w wielu innych jednostkach chorobowych i podstępny przebieg utrudniają dokonanie właściwego rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Mimo że wraz z postępem medycyny możliwości diagnostycznych jest coraz więcej, zatorowość płucna wciąż pozostaje jedną z najczęściej nierozpoznawanych chorób, co skutkuje wysokim odsetkiem śmiertelnych powikłań.
Przedstawiony przypadek kliniczny dotyczy 47-letniej chorej po przebytym zabiegu operacyjnym, przyjętej do I Katedry i Kliniki Kardiologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego we wstrząsie kardiogennym w przebiegu zatorowości płucnej o wysokim ryzyku. Omówienie jest jednocześnie podsumowaniem obecnego stanu wiedzy z zakresu diagnostyki, leczenia i zapobiegania zatorowości płucnej o dużym ryzyku.