Leczenie przeciwzakrzepowe u pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych

Streszczenie

Pacjenci po operacji kardiochirurgicznej wymagają starannej opieki, w tym właściwego leczenia przeciwkrzepliwego.
Po zabiegu pomostowania naczyń wieńcowych należy pamiętać o jak najwcześniejszym włączeniu leczenia przeciwpłytkowego ze względu na ryzyko zamknięcia wszczepionego pomostu. U chorych po operacji naprawy lub wymiany zastawki włączenie leczenia - początkowo heparyną, a następnie doustnymi antagonistami witaminy K (acenokumarolem/warfaryną) - pozwala uniknąć powikłań zakrzepowo-zatorowych.
Powikłania krwotoczne i zakrzepowo-zatorowe stanowią około 75% wszystkich powikłań u chorych z wszczepionymi protezami zastawkowymi.
Bardzo istotna jest wszechstronna edukacja chorych w zakresie leczenia przeciwkrzepliwego. Należy podkreślić znaczenie dostępności oznaczania międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR), samokontroli leczenia przeciwzakrzepowego (domowe aparaty do pomiaru INR), monitorowania terapii według uśrednionej wartości INR, a także potrzebę kontrolnych badań echokardiograficznych i konsultacji specjalistycznych.
Choroby Serca i Naczyń 2010, 7 (1), 14-22