Tom 7, Nr 2 (2010)
Farmakoterapia chorób układu krążenia
Opublikowany online: 2010-06-28

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 17211
Wyświetlenia/pobrania artykułu 3406
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Migotanie przedsionków - nowe leki, nowe nadzieje. Stan badań nad dronedaronem

Remigiusz Pęcak, Paweł Wacław Żochowski, Krzysztof J. Filipiak
Choroby Serca i Naczyń 2010;7(2):93-100.

Streszczenie

Migotanie przedsionków jest najczęstszym rodzajem arytmii. Zwiększa ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu i niewydolności serca oraz znacząco obniża jakość życia. Jak wykazano, spośród stosowanych w połączeniu z terapią przeciwkrzepliwą leków antyarytmicznych amiodaron jest najbardziej efektywny w prewencji napadów migotania przedsionków i podtrzymywaniu rytmu zatokowego. Jego stosowanie jest jednak znacznie ograniczone ze względu na działania niepożądane. Dronedaron to nowy lek pod względem strukturalnym zbliżony do amiodaronu, ale pozbawiony toksycznego wpływu, przede wszystkim na tarczycę i tkankę płucną. W dotychczas przeprowadzonych badaniach dowiódł swojej skuteczności w prewencji nawrotów migotania przedsionków. Jest również pierwszym lekiem antyarytmicznym, dla którego wykazano zmniejszenie częstości hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz zgonów i zmniejszenie częstości występowania udaru mózgu, a efekt ten wykraczał poza ochronne działanie stosowanej równocześnie terapii przeciwkrzepliwej. Niniejszy artykuł zawiera analizę dotychczas przeprowadzonych badań nad dronedaronem i rozważania, czy u części pacjentów można go stosować jako lek pierwszego rzutu.
Choroby Serca i Naczyń 2010, 7 (2), 93-100

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF