Zaburzenia rytmu serca w chorobach układu oddechowego

Streszczenie

Zaburzenia rytmu serca nierzadko wiążą się z chorobami, które nie dotyczą bezpośrednio układu krążenia. Można to zaobserwować u pacjentów, u których arytmia jest objawem chorób pulmonologicznych. Zaburzenia rytmu serca z jednej strony mogą być efektem zaostrzenia choroby podstawowej (np. przewlekła obturacyjna choroba płuc), w innym przypadku mogą stanowić podstawę do rozpoczęcia poszerzonej diagnostyki pulmonologicznej (sarkoidoza). Arytmia może być również powikłaniem związanym z zastosowanym leczeniem (np. leki stosowane w astmie czy też zabieg operacyjny w obrębie klatki piersiowej). Palenie tytoniu oraz zanieczyszczenia powietrza również rozszerzają krąg osób zmagających się z zaburzeniami rytmu serca. Można postawić sobie pytanie, czy arytmie zawsze wymagają działań terapeutycznych bezpośrednio ukierunkowanych na przywrócenie prawidłowego rytmu serca. W niektórych sytuacjach klinicznych to raczej współistniejąca choroba płuc wymaga szybkiej diagnozy i skutecznego leczenia, co w efekcie może prowadzić do normalizacji rytmu serca. Pacjenci zgłaszający się do pulmonologa często jako swoją główną dolegliwość podają duszność. Niejednokrotnie ma ona jednak czysto pozapłucne pochodzenie i może być spowodowana niewydolnością lewej komory serca, wadą mitralną czy właśnie arytmią. Zaburzenia rytmu serca u chorego „pulmonologicznego” są dobrym przykładem koincydencji chorobowej, uzmysławiającym konieczność całościowego postrzegania pacjenta leczonego w specjalistycznej poradni.