dostęp otwarty
Endowaskularne leczenie schorzeń aorty piersiowej zstępującej - doświadczenia własne
dostęp otwarty
Streszczenie
Materiał i metody: Od maja 2002 roku do grudnia 2003 roku do leczenia za pomocą stent-gratu zakwalifikowano 11 chorych z TAA. W analizowanej grupie było 9 mężczyzn i 2 kobiety, średni wiek - 58 lat. Analizie poddano pacjentów z powikłaniami pooperacyjnymi wczesnymi i odległymi. Monitorując chorych po zabiegu wykorzystywano: RTG klatki piersiowej, aortografię z kalibrowanym cewnikiem oraz angio-tomografię komputerową klatki piersiowej. Badania obrazowe posłużyły do oceny rozmiarów tętniaka, wykrycia migracji stent-graftu oraz przecieku okołoprotezowego. Średni okres obserwacji po zabiegu wynosił 9 miesięcy.
Wyniki: Stent-graft implantowano u 10 chorych. W 1 przypadku z powodu krętego przebiegu tętnic biodrowych oraz aorty brzusznej wprowadzenie stent-graftu się nie powiodło. Przeciek okołoprotezowy typu I obserwowano u 1 chorego, po 6 miesiącach implantowano dodatkowy stent-graft pokrywający miejsce przecieku. W okresie okołooperacyjnym nie stwierdzono zgonów, natomiast po zabiegu w 2 przypadkach doszło do istotnych powikłań (u 1 pacjenta rozwinęła się zatorowość płucna z niewydolnością oddechową, a u kolejnego chorego doszło do krwotocznego udaru pnia mózgu z niewydolnością oddechową oraz krążeniową).
Wnioski: Leczenie endowaskularne patologii aorty piersiowej zstępującej jest proste, bezpieczne oraz znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia istotnych powikłań okołooperacyjnych.
Streszczenie
Materiał i metody: Od maja 2002 roku do grudnia 2003 roku do leczenia za pomocą stent-gratu zakwalifikowano 11 chorych z TAA. W analizowanej grupie było 9 mężczyzn i 2 kobiety, średni wiek - 58 lat. Analizie poddano pacjentów z powikłaniami pooperacyjnymi wczesnymi i odległymi. Monitorując chorych po zabiegu wykorzystywano: RTG klatki piersiowej, aortografię z kalibrowanym cewnikiem oraz angio-tomografię komputerową klatki piersiowej. Badania obrazowe posłużyły do oceny rozmiarów tętniaka, wykrycia migracji stent-graftu oraz przecieku okołoprotezowego. Średni okres obserwacji po zabiegu wynosił 9 miesięcy.
Wyniki: Stent-graft implantowano u 10 chorych. W 1 przypadku z powodu krętego przebiegu tętnic biodrowych oraz aorty brzusznej wprowadzenie stent-graftu się nie powiodło. Przeciek okołoprotezowy typu I obserwowano u 1 chorego, po 6 miesiącach implantowano dodatkowy stent-graft pokrywający miejsce przecieku. W okresie okołooperacyjnym nie stwierdzono zgonów, natomiast po zabiegu w 2 przypadkach doszło do istotnych powikłań (u 1 pacjenta rozwinęła się zatorowość płucna z niewydolnością oddechową, a u kolejnego chorego doszło do krwotocznego udaru pnia mózgu z niewydolnością oddechową oraz krążeniową).
Wnioski: Leczenie endowaskularne patologii aorty piersiowej zstępującej jest proste, bezpieczne oraz znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia istotnych powikłań okołooperacyjnych.
Słowa kluczowe
tętniak aorty piersiowej zstępującej; rozwarstwienie aorty; pęknięcie urazowe aorty piersiowej; leczenie endowaskularne; stent-graft „Talent”
Informacje o artykuleTytuł
Endowaskularne leczenie schorzeń aorty piersiowej zstępującej - doświadczenia własne
Czasopismo
Numer
Strony
179-188
Data publikacji on-line
2004-01-16
Rekord bibliograficzny
Chirurgia Polska 2003;5(4):179-188.
Słowa kluczowe
tętniak aorty piersiowej zstępującej
rozwarstwienie aorty
pęknięcie urazowe aorty piersiowej
leczenie endowaskularne
stent-graft „Talent”
Autorzy
Krzysztof Ziaja
Wacław Kuczmik
Damian Ziaja
Jacek Kostyra
Krzysztof Szaniewski
Paweł Ćwik
Ewa Wach
Teresa Kowalewska-Twardela
Tomasz Orawczyk