Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory i zespół Brugadów u chorego z wielopoziomowym uszkodzeniem układu bodźcoprzewodzącego serca

Abstract

W niniejszej pracy opisano przypadek 21-letniego mężczyzny z omdleniami i uczuciem kołatania serca w wywiadzie, u którego stwierdzono zaburzenia automatyzmu i przewodzenia w postaci bloku przedsionkowo-komorowego I^o i okresowo II^o, blok prawej odnogi pęczka Hisa oraz napady częstostoskurczu przedsionkowego. Na podstawie badań nieinwazyjnych rozpoznano u chorego arytmogenną kardiomiopatię prawej komory (blok prawej odnogi pęczka Hisa, obecność późnych potencjałów, zachyłki w okolicy koniuszka i poszerzenie drogi napływu prawej komory). Podczas badania elektrofizjologicznego, poza stwierdzeniem wielopoziomowego uszkodzenia automatyzmu i przewodzenia, po podaniu ajmaliny obserwowano uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach prawokomorowych. W 55 s od podania ajmaliny wystąpił częstoskurcz komorowy, a następnie migotanie komór, które przerwano za pomocą defibrylacji impulsem 360 J. Na podstawie testu pochyleniowego rozpoznano także mieszaną postać zespołu wazowagalnego. Pacjentowi wszczepiono kardiowerter-defibrylator z funkcją stymulacji dwujamowej. Przeprowadzono różnicowanie arytmogennej kardiomiopatii prawej komory z zespołem Brugadów. (Folia Cardiol. 2003; 10: 837–845)