Złożone leki hipotensyjne zdobywają coraz większą popularność w terapii nadciśnienia tętniczego ze względu na dodatkowe korzyści, jakie przynoszą w zakresie wytrwałości terapeutycznej i poprawy współpracy pacjenta z lekarzem. W nadciśnieniu tętniczym II stopnia są podstawową opcją terapeutyczną. Ramipril z amlodipiną to nowe połączenia leków hipotensyjnych w preparacie złożonym dostępne na rynku farmaceutycznym w Polsce. W tym wypadku mamy do dyspozycji skojarzenie w jednej kapsułce wszechstronnie przebadanego inhibitora konwertazy angiotensyny z najpopularniejszym dihydropirydynowym antagonistą wapnia. Oba leki cechują korzystne wyniki dużych prób klinicznych z ich udziałem, zarówno w nadciśnieniu niepowikłanym, jak i w przypadku powikłań sercowo-naczyniowych.

W badaniu oceniającym bezpośrednio preparat złożony ramipril–amlodipina wykazano jego wysoką skuteczność w obniżaniu ciśnienia tętniczego ocenianego metodą 24-godzinnego ABPM oraz w po miarach gabinetowych, a także ograniczenie występowania obrzęków kostek typowych dla amlodipiny. Leczenie było bardzo dobrze tolerowane przez 95% pacjentów.

Naturalne wskazanie dla połączenia ramiprilu z amlodipiną to nadciśnienie tętnicze niepowikłane II stopnia niezależnie od ryzyka sercowo-naczyniowego, szczególnie pacjenci z towarzyszącym zespołem metabolicznym i/lub cukrzycą. W nadciśnieniu tętniczym powikłanym chorobą niedokrwienną serca, po przebytym incydencie wieńcowym połączenie ramiprilu z amlodipiną może być z powodzeniem stosowane łącznie z beta-adrenolitykiem, szczególnie w razie konieczności intensyfikacji leczenia hipotensyjnego lub przeciwdławicowego za pomocą 3 leków. Wydaje się, że połączenie ramiprilu z amlodipiną może być ciekawe z punktu widzenia chronoterapii w nadciśnieniu tętniczym z możliwością jego zastosowania w porze wieczornej u pacjentów typu nondipper.