Wstęp W populacji osób starszych, w której często spotyka się skojarzenie nadciśnienia tętniczego z otyłością, występuje podwyższone ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego. Dominującą postacią nadciśnienia tętniczego w tej grupie pacjentów jest izolowane nadciśnienie skurczowe (ISH), które wynika ze spadku podatności dużych tętnic przepływowych. Otyłość wpływa niekorzystnie na podatność aorty, co ujawnia się w wieku podeszłym. Wpływ redukcji masy ciała na własności sprężyste aorty nie jest jednoznaczny.
Materiał i metody 52 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym w wieku powyżej 65 lat podzielono podzielono na dwie podgrupy: z nadwagą i z otyłością typu brzusznego. U wszystkich badanych oznaczano wskaźnik masy ciała (BMI), wskaźnik talia/biodra (WHR) i prędkość fali tętna (PVW) w aorcie przed 6-miesięcznym programem redukcji masy ciała, który obejmował dietę redukcyjną i wzrost aktywności fizycznej (ćwiczenia aerobowe), i po jego zakończeniu.
Wyniki Szybkość fali tętna w aorcie była istotnie wyższa w podgrupie osób z nadciśnieniem z otyłością w porównaniu z podgrupą osób z nadciśnieniem z nadwagą. Po 6 miesiącach trwania programu redukcji masy ciała uzyskano oczekiwany efekt w postaci co najmniej 9-procentowego obniżenia BMI u 51% chorych z nadwagą i u 56% chorych z otyłością. Znamienny spadek szybkości fali tętna w aorcie wystąpił jedynie w podgrupie osób otyłych, u których stwierdzono redukcję masy ciała i to niezależnie od stopnia tej redukcji. W całej podgrupie osób z nadwagą oraz u tych otyłych pacjentów, którzy nie uzyskali spadku BMI, nie stwierdzono istotnych zmian szybkości fali tętna w aorcie.
Wnioski 1. Redukcja masy ciała powoduje poprawę podatności dużych naczyń u otyłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w podeszłym wieku. 2. U osób z nadciśnieniem w podeszłym wieku z nadwagą redukcja masy ciała nie wiąże się z poprawą własności sprężystych aorty.