Terapia pierwszego rzutu w nadciśnieniu tętniczym - rola preparatów złożonych

Abstract

Nadciśnienie tętnicze stanowi jeden z głównych czynników ryzyka wystąpienia zgonu oraz najczęściej występujący modyfikowalny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Jest jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na świecie. Wyniki licznych badań dowodzą ograniczonej skuteczności tradycyjnej terapii pierwszego rzutu, jaką jest monoterapia. Wyniki badań wykazują, że duże znaczenie kliniczne ma szybkie osiągnięcie dobrej kontroli ciśnienia tętniczego i podkreślają znaczenie wyboru optymalnej strategii leczenia już od samego początku - uzyskanie docelowych wartości ciśnienia tętniczego (< 140/90 mm Hg) w ciągu pierwszych 6 miesięcy od rozpoznania wiąże się ze znacząco większą redukcją incydentów sercowo-naczyniowych i śmiertelności całkowitej. Zastosowanie połączenia dwóch leków z różnych grup, poprzez działanie na różne mechanizmy patofizjologiczne, umożliwia osiągnięcie lepszego efektu hipotensyjnego i skuteczniejszej ochrony przed powikłaniami narządowymi nadciśnienia tętniczego. Zastosowanie tych preparatów dzięki obniżeniu stosowanych dawek leków w porównaniu z monoterapią umożliwia zmniejszenie liczby działań niepożądanych. Preparaty złożone zawierające małe dawki leków hipotensyjnych w terapii pierszego rzutu zalecane są zarówno przez wytyczne Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, jak i European Society Of Hypertension–European Society of Cardiology z 2003 roku. W Polsce jedynym dostępnym preparatem złożonym pierwszego rzutu jest połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny (peryndoprylu w dawce 2 mg) i diuretyku tiazydopodobnego (indapamidu w dawce 0,625 mg) o nazwie Noliprel. Wyniki badań omówione w niniejszej pracy potwierdzają, że strategia rozpoczynania terapii od leku złożonego peryndopryl/inadapamid okazała się istotnie skuteczniejsza od tradycyjnych schematów leczenia pierwszego rzutu. Wysoka skuteczność hipotensyjna oraz działanie narządowoprotekcyjne w nadciśnieniu tętniczym pozwalają przypuszczać, że ta kombinacja diuretyku tiazydopodobnego i inhibitora konwertazy angiotensyny może być szczególnie korzystna u pacjentów z cukrzycą niezależnie od obecności nadciśnienia tętniczego. Wyniki dużego wieloośrodkowego badania ADVANCE otwierającego nowe potencjalne wskazania terapeutyczne dla preparatu złożonego pierwszego rzutu stanowiącego połączenie leków hipotensyjnych peryndoprylu z indapamidem spodziewane są w 2007 roku.