Udaropodobny przebieg stwardnienia rozsianego o bardzo późnym początku
Beata Żyluk, Teresa Korwin-Piotrowska
Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2003;5(2):37-40.
dostęp otwarty
Tom 5, Nr 2 (2003)
Prace kazuistyczne
Opublikowany online: 2003-08-04
Streszczenie
Stwardnienie rozsiane jest chorobą dotykającą głównie młodych dorosłych, a w powszechnie przyjętych kryteriach diagnostycznych
określono wiek 59 lat jako górną granicę dla pierwszorazowych zachorowań. Jednak pierwsze objawy tego schorzenia mogą się pojawić po 60, 70, a nawet po 80 roku życia. Opisany przez autorów przypadek dotyczy 63-letniego pacjenta, u którego choroba rozpoczęła się nagle, wśród pełnego zdrowia. Stwierdzane objawy (ośrodkowy niedowład
mięśni twarzy i niedowład połowiczy) świadczyły o półkulowej lokalizacji ogniska uszkodzenia, co u chorego w starszym
wieku sugerowało etiologię udarową. Tomografia komputerowa mózgu wykazała zmianę hipodensyjną w sąsiedztwie rogu
czołowego lewej komory bocznej, mogącą odpowiadać ognisku niedokrwiennemu. Ponieważ w ciągu kilku dni wystąpiły
nowe objawy neurologiczne, zdecydowano o wykonaniu badania mózgowia metodą rezonansu magnetycznego, które w istocie
białej obu półkul uwidoczniło okołokomorowo liczne ogniska hiperintensywne w fazie T2. Pozwoliło to zweryfikować
rozpoznanie. Zastosowane u chorego leczenie steroidami szybko spowodowało poprawę neurologiczną. Opisany przez autorów przypadek dowodzi, że chociaż stwardnienie rozsiane po 60 roku życia rozpoczyna się rzadko, należy brać je pod uwagę po wykluczeniu innych, typowych dla tego wieku schorzeń. Dodatkową trudność diagnostyczną stwarza fakt, że może ono przebiegać nietypowo, sugerując znacznie częstszy w tej grupie wiekowej udar mózgu.
Streszczenie
Stwardnienie rozsiane jest chorobą dotykającą głównie młodych dorosłych, a w powszechnie przyjętych kryteriach diagnostycznych
określono wiek 59 lat jako górną granicę dla pierwszorazowych zachorowań. Jednak pierwsze objawy tego schorzenia mogą się pojawić po 60, 70, a nawet po 80 roku życia. Opisany przez autorów przypadek dotyczy 63-letniego pacjenta, u którego choroba rozpoczęła się nagle, wśród pełnego zdrowia. Stwierdzane objawy (ośrodkowy niedowład
mięśni twarzy i niedowład połowiczy) świadczyły o półkulowej lokalizacji ogniska uszkodzenia, co u chorego w starszym
wieku sugerowało etiologię udarową. Tomografia komputerowa mózgu wykazała zmianę hipodensyjną w sąsiedztwie rogu
czołowego lewej komory bocznej, mogącą odpowiadać ognisku niedokrwiennemu. Ponieważ w ciągu kilku dni wystąpiły
nowe objawy neurologiczne, zdecydowano o wykonaniu badania mózgowia metodą rezonansu magnetycznego, które w istocie
białej obu półkul uwidoczniło okołokomorowo liczne ogniska hiperintensywne w fazie T2. Pozwoliło to zweryfikować
rozpoznanie. Zastosowane u chorego leczenie steroidami szybko spowodowało poprawę neurologiczną. Opisany przez autorów przypadek dowodzi, że chociaż stwardnienie rozsiane po 60 roku życia rozpoczyna się rzadko, należy brać je pod uwagę po wykluczeniu innych, typowych dla tego wieku schorzeń. Dodatkową trudność diagnostyczną stwarza fakt, że może ono przebiegać nietypowo, sugerując znacznie częstszy w tej grupie wiekowej udar mózgu.
Informacje o artykule