Zaburzenia erekcji u mężczyzn z chorobą nowotworową

Streszczenie

Choroba nowotworowa ma niewątpliwie istotny wpływ na seksualność mężczyzn, niezależnie od ich wieku. Najczęściej występującymi dysfunkcjami seksualnymi związanymi z chorobą onkologiczną są zaburzenia erekcji. Niezdolność do powstania lub utrzymania wzwodu prącia może mieć charakter somatyczny, psychogenny lub mieszany. Stosowanie miejscowego i systemowego leczenia onkologicznego może wpływać na powstawanie lub pogłębianie się dysfunkcji erekcyjnej. Stopień nasilenia zaburzeń i ich wpływ na funkcje seksualne mężczyzn zależą od lokalizacji i stopnia zaawansowania nowotworu oraz stosowanych metod leczenia. Odpowiednia komunikacja z pacjentem onkologicznym w zakresie seksualności jest kluczowa w celu prawidłowego rozpoznania i leczenia wtórnych zaburzeń erekcji. Ustawiczne szkolenie kadr medycznych, również w zakresie zdrowia seksualnego, wydaje się nieodzowne w wielodyscyplinarnym podejściu do leczenia pacjentów onkologicznych. Wsparcie zespołu onkologicznego przez psychoonkologówekspertów w zakresie zdrowia psychicznego oraz seksualnego — staje się standardem opieki onkologicznej w renomowanych ośrodkach onkologicznych na świecie.

Leczenie zaburzeń erekcji jest wieloetapowe. W pierwszej kolejności stosuje się psychoterapię, później farmakoterapię. Brak zadowalających efektów tych metod skłania do korzystania z metod mechanicznych (aparaty próżniowe) oraz zabiegowych (iniekcje do ciał jamistych, zabiegi chirurgiczne).