dostęp otwarty
Rozważania teoretyczne nad zastosowaniem fallopletyzmografii w badaniu zinternalizowanej homofobii
Afiliacje- Absolwent kierunku psychologia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studiów podyplomowych “Seksuologia Kliniczna – Opiniowanie, Edukacja, Terapia” na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Uniwersytet SWPS w Warszawie, Katedra Różnic Indywidualnych
- Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Klinika Psychiatrii Sądowej
dostęp otwarty
Streszczenie
Homofobia zinternalizowana to zjawisko polegające na przejawianiu uprzedzenia wobec homoseksualności i osób homoseksualnych, przy jednoczesnej obecności własnego, nieakceptowanego i tłumionego homoseksualizmu. Fallopletyzmografia (pomiar zmian objętościowych w narządzie) jest badaniem, które w zaskakujący sposób posłużyło już w 1996 roku do zweryfikowania teorii tłumaczących homofobię, własną nieakceptowaną homoseksualnością. Jego wyniki potwierdziły, że większość osób homofobicznych była w stanie wewnętrznego konfliktu między odczuwaniem pociągu seksualnego do osób tej samej płci a wypieraniem go. Praca ma charakter teoretyczny, stanowi przegląd dotychczasowych badań oraz prezentuje możliwy kierunek rozwoju badań nad zinternalizowaną homofobią z użyciem fallopletyzmografii. Zinternalizowana homofobia ma negatywny wpływ na zdrowie psychiczne (lęk, depresja, myśli samobójcze) osób LGBT+, implikuje również wiele innych społecznych problemów, na przykład ryzykowne zachowania seksualne, wzrost ryzyka zakażenia wirusem HIV. W rozumieniu psychoanalitycznym homofobia jest zjawiskiem o lękowej naturze, a konkretnie lękiem przed uznaniem za osobę homoseksualną. Fallopletyzmografia prąciowa (PPG) głównie stosowana w obszarze badań przestępców na tle seksualnym, może mieć także zastosowanie w badaniu zinternalizowanej homofobii. Literatura przedmiotu podkreśla zasadność brania pod uwagę indywidualnych czynników psychologicznych i społecznych w badaniach z użyciem PPG.
Streszczenie
Homofobia zinternalizowana to zjawisko polegające na przejawianiu uprzedzenia wobec homoseksualności i osób homoseksualnych, przy jednoczesnej obecności własnego, nieakceptowanego i tłumionego homoseksualizmu. Fallopletyzmografia (pomiar zmian objętościowych w narządzie) jest badaniem, które w zaskakujący sposób posłużyło już w 1996 roku do zweryfikowania teorii tłumaczących homofobię, własną nieakceptowaną homoseksualnością. Jego wyniki potwierdziły, że większość osób homofobicznych była w stanie wewnętrznego konfliktu między odczuwaniem pociągu seksualnego do osób tej samej płci a wypieraniem go. Praca ma charakter teoretyczny, stanowi przegląd dotychczasowych badań oraz prezentuje możliwy kierunek rozwoju badań nad zinternalizowaną homofobią z użyciem fallopletyzmografii. Zinternalizowana homofobia ma negatywny wpływ na zdrowie psychiczne (lęk, depresja, myśli samobójcze) osób LGBT+, implikuje również wiele innych społecznych problemów, na przykład ryzykowne zachowania seksualne, wzrost ryzyka zakażenia wirusem HIV. W rozumieniu psychoanalitycznym homofobia jest zjawiskiem o lękowej naturze, a konkretnie lękiem przed uznaniem za osobę homoseksualną. Fallopletyzmografia prąciowa (PPG) głównie stosowana w obszarze badań przestępców na tle seksualnym, może mieć także zastosowanie w badaniu zinternalizowanej homofobii. Literatura przedmiotu podkreśla zasadność brania pod uwagę indywidualnych czynników psychologicznych i społecznych w badaniach z użyciem PPG.
Słowa kluczowe
fallopletyzmograf, fallopletyzmografia, zinternalizowana homofobia, pletyzmograf prąciowy
Informacje o artykuleTytuł
Rozważania teoretyczne nad zastosowaniem fallopletyzmografii w badaniu zinternalizowanej homofobii
Czasopismo
Journal of Sexual and Mental Health
Numer
Tom 19 (2021): Continuous Publishing
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online
2021-03-22
Wyświetlenia strony
5101
Wyświetlenia/pobrania artykułu
674
DOI
Rekord bibliograficzny
Seksuologia Polska 2021;19.
Słowa kluczowe
fallopletyzmograf
fallopletyzmografia
zinternalizowana homofobia
pletyzmograf prąciowy
Autorzy
Dominik Haak
Aleksandra Plewka
Referencje (31)- Aronson E, Wilson TD, Akert RM. Psychologia społeczna–umysł i serce. Zysk i S-ka, Poznań 1994.
- Weinberg GH. Society and the healthy homosexual. Macmillan 1972.
- Dworkin SH. Treating the bisexual client. J Clin Psychol. 2001; 57(5): 671–680.
- Meyer I, Dean L. Internalized homophobia, intimacy, and sexual behavior among gay and bisexual men. Stigma and Sexual Orientation: Understanding Prejudice against Lesbians, Gay Men, and Bisexuals. : 160–186.
- Bell A, Weinberg MS. A study of diversity among men and women. Simon & Schuster 1978: Simon.
- Herek GM. Heterosexuals attitudes toward bisexual men and women in the United States. J Sex Res. 2002; 39(4): 264–274.
- Herek G. Attitudes toward lesbians and gay men. J Homosexuality. 2008; 10(1-2): 39–51.
- Freud A. Identification with the aggressor. In: Freud A. ed. The ego and the mechanisms of defence. Taylor & Francis Ltd 1992.
- Smith I, Oades LG, McCarthy G. Homophobia to heterosexism: Constructs in need of re-visitation. Gay and Lesbian issues and Psychology Review. 2012; 8(1): 34–44.
- Bieschke K, DeBord KA, Perez RM. Handbook of counseling and psychotherapy with lesbian, gay, and bisexual clients. APA PsycBooks. 2007.
- Makuchowska M. Przemoc motywowana homofobią. Warszawa: Kampania Przeciw Homofobii. 2011.
- Morin S, Garfinkle E. Male homophobia. J Soc Issues. 1978; 34(1): 29–47.
- Holub A. Plethysmography. Encyclopedia of Personality and Individual Differences. 2017: 1–3.
- McConaghy N. Unresolved issues in scientific sexology. Arch Sex Behav. 1999; 28: 285–318.
- Freund K, Langevin R, Barlow D. Comparison of two penile measures of erotic arousal. Behav Res Therap. 1974; 12(4): 355–359.
- Freund K. A laboratory method for diagnosing predominance of homo- or heteroerotic interest in the male. Behav Res Ther. 1963; 1: 85–93.
- Freund K. Diagnosing heterosexual pedophilia by means of a test for sexual interest. Behav Res Ther. 1965; 3(4): 229–234.
- Cantor JM, McPhail IV. Sensitivity and Specificity of the Phallometric Test for Hebephilia. J Sex Med. 2015; 12(9): 1940–1950.
- Hanson R, Bussière M. Predicting relapse: A meta-analysis of sexual offender recidivism studies. J Cons Clin Psych. 1998; 66(2): 348–362.
- Clegg C, Fremouw W. Phallometric assessment of rapists: A critical review of the research. Aggression and Violent Behavior. 2009; 14(2): 115–125.
- McAnulty R, Adams H. Voluntary control of penile tumescence: Effects of an incentive and a signal detection task. J Sex Res. 1991; 28(4): 557–577.
- Rosen RC, Shapiro D, Schwartz GE. Voluntary control of penile tumescence. Psychosom Med. 1975; 37(6): 479–483.
- Adams HE, Motsinger P, McAnulty RD, et al. Voluntary control of penile tumescence among homosexual and heterosexual subjects. Arch Sex Behav. 1992; 21(1): 17–31.
- Adams H, Wright L, Lohr B. Is homophobia associated with homosexual arousal? J Abnormal Psych. 1996; 105(3): 440–445.
- Adams H, Wright L, Lohr B. Is homophobia associated with homosexual arousal? Journal of Abnormal Psychology. 1996; 105(3): 440–445.
- Barlow D, Sakheim D, Beck J. Anxiety increases sexual arousal. J Abnormal Psych. 1983; 92(1): 49–54.
- Weinstein N, Ryan WS, Dehaan CR, et al. Parental autonomy support and discrepancies between implicit and explicit sexual identities: dynamics of self-acceptance and defense. J Pers Soc Psychol. 2012; 102(4): 815–832.
- Trottier D, Rouleau JL, Renaud P, et al. Using eye tracking to identify faking attempts during penile plethysmography assessment. The Journal of Sex Research. 2013; 51(8): 946–955.
- Letourneau EJ. A comparison of objective measures of sexual arousal and interest: visual reaction time and penile plethysmography. Sex Abuse. 2002; 14(3): 207–223.
- Laws DR, Pawlowski AV. A multi-purpose biofeedback device for penile plethysmography. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry. 1973; 4(4): 339–341.
- Rosen R, Kopel S. Penile plethysmography and biofeedback in the treatment of a transvestite-exhibitionist. J Consult Clin Psychol. 1977; 45(5): 908–916.
