Wstęp: Obecność i postęp niepełnosprawności wymaga od osoby nią dotkniętej nowego sposobu funkcjonowania, który charakteryzuje się ograniczonymi możliwościami zmagania się z problemami dnia codziennego. Metaanalizy badań pokazują, że nabycie lub posiadanie niepełnosprawności fizycznej może w negatywny sposób kształtować samoocenę i ogólny dobrostan. Wyniki zawarte w dostępnych publikacjach wskazują na związki między samooceną, satysfakcją seksualną i dobrostanem wśród osób z niepełnosprawnością fizyczną. Celem niniejszej pracy jest zweryfikowanie roli samooceny w relacji pomiędzy dobrostanem seksualnym a satysfakcją z życia osób z niepełnosprawnością motoryczną. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 85 osób: 50 kobiet i 35 mężczyzn w przedziale wiekowym od 18. do 65. roku życia (M = 32,49; SD = 10,93). Badani wypełniali 3 kwestionariusze psychologiczne. Wykorzystano Skalę Samooceny autorstwa Rosenberga, Krótką Skalę Dobrostanu Seksualnego autorstwa Gerymskiego oraz Skalę Satysfakcji z Życia autorstwa Dienera. Wyniki: Analiza korelacji wykazała, że samoocena, dobrostan seksualny oraz satysfakcja z życia osób z niepełnosprawnością motoryczną były ze sobą związane w sposób istotny oraz dodatni. Regresja wieloraka potwierdziła, że samoocena i seksualny dobrostan stanowiły statystycznie istotne i dodatnie predyktory subiektywnej oceny satysfakcji z życia badanych osób z niepełnosprawnością. Analiza moderacji nie wykazała, by samoocena pełniła istotną funkcję moderatora w relacji między dobrostanem seksualnym a subiektywną ocenę satysfakcji z życia badanych osób. Wnioski: Niepełnosprawność może być ograniczająca we wszystkich sferach życia, również tej seksualnej. Badacze zajmujący się funkcjonowaniem osób niepełnosprawnych powinni brać pod uwagę tę kwestię, gdyż seksualny dobrostan może istotnie kształtować satysfakcję i jakość życia osób z niepełnosprawnościami.