Specyfika leczenia zaburzeń preferencji seksualnych i terapeutyczne doświadczenia osób leczonych

Streszczenie

W artykule przedstawiono sposób postrzegania terapii przez preferencyjnych sprawców przestępstw seksualnych wobec dzieci. Sprawcy podejmują te zachowania seksualne z uwagi na zaburzenia preferencji seksualnych pod postacią pedofilii (ICD-10 — F65.4; DSM-V — 302.2). W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych, które stanowią rezultat rozmów z pedofilami na temat podjętej przez nich terapii. Celem pracy jest zwrócenie uwagi na problematykę leczenia sprawców przestępstw seksualnych przy uwzględnieniu ich osobistych przekonań. Badani doświadczają terapii głównie poprzez budowanie oraz kształtowanie relacji terapeutycznej i to jej przypisują duże znaczenie w procesie zmiany. Dane empiryczne badania jakościowego pokazują nie tylko instrumentalny charakter procesu leczenia, ale także jego podmiotowość — odsłaniają potrzebę zaufania i budowania relacji z terapeutą. Okazuje się, że przestępcy deklarują chęć uczenia się o swojej seksualności, zwracają uwagę na doświadczanie terapii w zaangażowanym działaniu oraz duże znaczenie przypisują wsparciu w środowisku poza izolacją. Praca może skłaniać profesjonalistów do krytycznego, refleksyjnego myślenia o procesie terapii oraz zachęcać do dyskusji na temat zapewnienia specjalistycznego wsparcia poprzez zapewnienie osób i miejsc udzielających pomocy.