WSTĘP: Niniejsza praca jest oparta na założeniach seksuologii pozytywnej — nie omówiono zatem kwestii seksualności człowieka niepełnosprawnego intelektualnie, jak to się zwykło ostatnio czynić, z punktu widzenia psychopatologii, zaburzeń i nieprawidłowości — ale starano się uchwycić to zagadnienie jako pozytywne doświadczenie będące częścią życia każdej osoby. Ze względu na poruszane zagadnienie istotną część artykułu stanowi wprowadzenie w kwestie promowania zdrowia, w tym seksualnego i edukacji seksualnej. W niniejszym artykule postawiono dwa cele. Pierwszy to próba odpowiedzi na pytanie, jaka jest edukacja seksualna osób z niepełnosprawnością intelektualną. Odpowiedzi poszukiwano w kwerendzie literatury dotyczącej tego tematu. Drugi to odpowiedź na pytanie: jakie są doświadczenia seksualne młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w kontekście edukacji seksualnej — czyli czy i na ile zachowania te spełniają własne emocjonalne i fizjologiczne pragnienia. Odpowiedzi na to pytanie poszukiwano w badaniach przeprowadzonych w 2016 i częściowo w 2017 roku. MATERIAŁ I METODY: W badaniach zastosowano metodę wywiadów. Przebadano łącznie 18 osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną (stopień umiarkowany). Badania prowadzono na warsztatach terapii zajęciowej. Nikt z uczestników badań nie uczestniczył wcześniej w zajęciach edukacji seksualnej. Do badań wprowadzono również grupę „kontrolną” 18 osób, byli to również uczestnicy warsztatów terapii zajęciowej, którzy na początku 2016 roku przeszli szkolenie z zakresu seksualności. Po roku od szkolenia przebadano ich tym samym kwestionariuszem wywiadu, który dotyczył ich doświadczeń seksualnych. W sumie przeprowadzono 3 badania, w grupie kryterialnej tylko jedno, a grupie kontrolnej dwa — jedno na początku roku 2016 i drugie po roku od przeprowadzonego szkolenia. Wyniki porównano. WYNIKI: W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wskaźników charakteryzujących życie seksualne populacji młodych dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną w wieku 20–30 lat. WNIOSKI: Wnioski z badań potwierdzają założone hipotezy, a mianowicie wraz ze wzrostem uświadomienia seksualnego rośnie pozytywne przeżywanie własnej seksualności, zmniejsza się tendencja do ryzykowania seksualnego. Wszystkie osoby biorące udział w badaniach były po inicjacji seksualnej. Aby uzyskać dokładnie taką grupę badawczą badania prowadzono w kilku warsztatach terapii zajęciowej