Patogeneza i częstość zaburzeń erekcji u chorych na cukrzycę

Streszczenie

Zaburzenia erekcji są jednym z późnych powikłań cukrzycy. Celem badania ankietowego, które przeprowadzono w Katedrze i Klinice Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Akademii Medycznej w Warszawie oraz w poradniach diabetologicznych, ogólnych w Warszawie było określenie częstości tego zaburzenia oraz jego uwarunkowań wobec innych powikłań cukrzycy. Do badania włączono 6670 mężczyzn (39 nie wyraziło zgody na udział w nim) w wieku 18–91 lat; średni wiek 55,14 ± 12,11 roku (średnia ± ± SD). Zaburzenia erekcji występowały u 4637 pacjentów, co stanowiło 69,52% całej grupy. W grupie chorych na cukrzycę typu 1, liczącej 1072 mężczyzn, zaburzenia erekcji wystąpiły u 591 osób (55,13%). W grupie chorych na cukrzycę typu 2, liczącej 5538 osób, zaburzenia erekcji wystąpiły u 4009 mężczyzn (72,39%). Średni czas od rozpoznania cukrzycy do pojawienia się problemów ze wzwodem w całej grupie wynosił 3,11 ± 6,28 roku (–33,42), u chorych na cukrzycę typu 1 — średnio 9,10 ± 7,81 roku (–15,42), zaś u chorych na cukrzycę typu 2 — 2,48 ± 5,55 roku (–33,30). Okres trwania zaburzeń erekcji wykazywał dodatnią korelację z wiekiem (r = 0,4552; p < 0,01), czasem trwania cukrzycy (r = 0,0746; p < 0,01), choroby wieńcowej (r = 0,4547; p < 0,01), choroby naczyniowej mózgu (r = 0,2881; p < 0,01), choroby naczyniowej kończyn dolnych (r = 0,3482; p < 0,01), retinopatii cukrzycowej (r = 0,3585, p < 0,01), nefropatii cukrzycowej (r = 0,2087; p < 0,01) i polineuropatii cukrzycowej (r = 0,407; p < 0,01). Na temat zaburzeń seksualnych wcześniej rozmawiało z lekarzem jedynie 2137 osób (33%). Impotencja erekcyjna jest częstym powikłaniem cukrzycy, współistniejącym z powikłaniami naczyniowymi i neurologicznymi, które często bywa pomijane w opiece diabetologicznej.