Diagnostyka różnicowa zaburzeń erekcji

Zbigniew Lew-Starowicz

Tom 3, Nr 2 (2005)

Artykuł przeglądowy

Opublikowany online: 2005-07-04

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Diagnostyka różnicowa zaburzeń erekcji

Zbigniew Lew-Starowicz

Seksuologia Polska 2005;3(2):60-63.

Tom 3, Nr 2 (2005)

Prace poglądowe (nadesłane)

Opublikowany online: 2005-07-04

Streszczenie

W diagnostyce różnicowej zaburzeń erekcji stosuje się różne kryteria: czas trwania zaburzenia, jego przebieg i przyczyny. Ze stosowanych metod diagnostycznych najbardziej trafne okazują się: wywiad, kwestionariusz do oceny życia seksualnego mężczyzn (IIEF) (w przypadku zaburzeń erekcji na tle neurogennym i żylnym), iniekcje w ciała jamiste członka (w przypadku głębokich zaburzeń krążenia), ocena nocnych erekcji członka (NPT). Poza różnicowaniem zaburzeń erekcji na tle organicznym i psychogennym ważne jest uwzględnianie: przyczyn typów zaburzeń erekcji, złożonych zaburzeń seksualnych, pozornych zaburzeń erekcji.