Diagnostyka różnicowa zaburzeń erekcji

Streszczenie

W diagnostyce różnicowej zaburzeń erekcji stosuje się różne kryteria: czas trwania zaburzenia, jego przebieg i przyczyny. Ze stosowanych metod diagnostycznych najbardziej trafne okazują się: wywiad, kwestionariusz do oceny życia seksualnego mężczyzn (IIEF) (w przypadku zaburzeń erekcji na tle neurogennym i żylnym), iniekcje w ciała jamiste członka (w przypadku głębokich zaburzeń krążenia), ocena nocnych erekcji członka (NPT). Poza różnicowaniem zaburzeń erekcji na tle organicznym i psychogennym ważne jest uwzględnianie: przyczyn typów zaburzeń erekcji, złożonych zaburzeń seksualnych, pozornych zaburzeń erekcji.