Zaburzeniami erekcji (ED) określa się stan, kiedy mężczyzna nie jest zdolny do osiągnięcia i/lub utrzymania erekcji w stopniu wystarczającym do odbycia satysfakcjonującego stosunku. Celem pracy jest określenie częstości występowania i nasilenia ED u chorych hospitalizowanych z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą oraz dializowanych, jak również częstości leczenia tych zaburzeń i chęci leczenia ich przez pacjentów. Zaplanowano przeprowadzenie badania w grupie ponad 1000 pacjentów. Dotychczas oceniono 106 chorych w wieku 22-74 lat hospitalizowanych w 3 klinikach - Urologii, Endokrynologii i Nefrologii z oddziałem dializ Szpitala Uniwersyteckiego w Bydgoszczy. W ocenie ED zastosowano kwestionariusz IIEF-5 wraz z dodatkowymi pytaniami dotyczącymi czynników ryzyka (palenie tytoniu, przebyty uraz kręgosłupa, miednicy, stan po zabiegach w obrębie miednicy mniejszej, przebyty udar mózgu, objawy przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych pod postacią chromania przestankowego), stosowanych przez chorych leków w ED i chęci leczenia. Zaburzenia erekcji stwierdzono u ponad połowy chorych, którzy uczestniczyli w badaniu (72,6%). Średnia wieku mężczyzn z ED wyniosła 56,9 roku. W cukrzycy (typ 1 i 2) odsetek chorych z ED wynosił 70,6%. Średnia wieku chorych na cukrzycę z ED wynosiła 58,2 roku. Zaburzenia erekcji częściej występowały w cukrzycy typu 2 (84,4% chorych, średnia wieku 58,3 roku) niż w cukrzycy typu 1 (55%, średnia wieku 58,1 roku). U chorych na cukrzycę, u których dodatkowo występuje nadciśnienie tętnicze, częściej wykrywano ED - u 86,5% badanych. W grupie chorych dializowanych wykryto również wysoki odsetek występowania ED - u 83,3% chorych. Średnia wieku pacjentów dializowanych z ED wynosiła 56,2 roku. Większość chorych, u których wykryto ED na podstawie ankiety IIEF-5, chce leczyć te zaburzenia (53,2%), natomiast tylko 10,4% pacjentów z tej grupy dotychczas przynajmniej raz zastosowało leczenie farmakologiczne.
Największy odsetek mężczyzn z ED występuje wśród chorych na cukrzycę i dializowanych. Chęć leczenia ED wyraża ponad połowa chorych, natomiast tylko niewielki odsetek pacjentów dotychczas przynajmniej raz zastosował leczenie farmakologiczne.