Choroba Pageta kości — patogeneza, obraz kliniczny, rozpoznanie i leczenie

Abstract

Choroba Pageta kości jest przewlekłym, postępującym schorzeniem osób starszych o silnie zróżnicowanym występowaniu geograficznym. W ostatnich latach obserwuje się tendencję spadkową pod względem częstości występowania i nasilenia objawów klinicznych choroby. W etiopatogenezie PDB wiodącą rolę odgrywają czynniki środowiskowe i genetyczne. Przebieg schorzenia jest różnorodny od bezobjawowego, przez ból i deformacje kostne, po ciężkie powikłania, takie jak złamania i nowotwory wtórne. Rozpoznanie stawia się na podstawie obrazu klinicznego, badania laboratoryjnego, a także badania obrazowego. Wczesne wdrożenie leczenia jest szczególnie istotne wśród pacjentów prezentujących objawy kliniczne o wysokim ryzyku powikłań oraz przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Lekami z wyboru są bisfosfoniany, z których najwyższą skutecznością cechuje się zoledronian. Niniejsza praca stanowi podsumowanie wiedzy dotyczącej epidemiologii, etiopatogenezy, diagnostyki i leczenia PDB z uwzględnieniem dostępnych danych z ostatnich lat.