Leczenie pozaustrojowe hipercholesterolemii — aspekt opieki pielęgniarskiej

Abstract

Wiedząc o tym, że choroby układu krążenia związane bezpośrednio z zaburzeniami gospodarki lipidowej są główną przyczyną zgonów w Polsce, bardzo istotne staje się poznanie wszystkich alternatywnych sposobów leczenia tych zaburzeń, w tym leczenia aferezą. Szacuje się, że co najmniej do 2020 roku choroby sercowo-naczyniowe będą główną przyczyną zgonów w społeczeństwach rozwiniętych. Codziennie z powodów sercowo-naczyniowych umiera w Polsce około 500 osób, w tym więcej kobiet niż mężczyzn. Bardzo niepokojący jest fakt, że co trzeci zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych wśród mężczyzn i prawie co dziesiąty zgon wśród kobiet dotyczy osób w wieku młodym i średnim (poniżej 65. rż.). Częstość występowania dyslipidemii w Polsce jest szacowana na 60–70% w populacji powyżej 18. roku życia. Najważniejszym celem leczenia zaburzeń lipidowych jest redukcja stężenia cholesterolu lipoproteiny niskiej gęstości (LDL). Cele terapeutyczne zależą od ryzyka epizodu sercowo-naczyniowego. Im większe ryzyko, tym mniejsze powinno być stężenie LDL. Afereza LDL służy do oczyszczenia krwi chorego z LDL cholesterolu oraz lipoproteiny (a). Zabieg ten poprawia również warunki przepływu krwi na poziomie mikrokrążenia. Powodzenie terapii aferezą wymaga zaangażowania wykwalifikowanego personelu medycznego. Jego zadania to: edukacja pacjentów z grupy wysokiego ryzyka, dokładne wyjaśnienie, na czym polega afereza, odpowiednie jej przygotowanie i bezbłędne przeprowadzenie.