Pacjent z białkomoczem - różnicowanie i leczenie

Abstract

Hamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) pozwala na zwolnienie tempa utraty funkcji nerek wśród chorych z przewlekłymi nefropatiami. Od kilku lat terapia oparta na leku z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (IKA) jest preferowanym leczeniem nadciśnienia i standardowym postępowaniem nefroprotekcyjnym wśród chorych z różnymi typami nefropatii. Wiadomo również, że blokery receptora dla angiotensyny II (ARA) są alternatywną klasą leków hamujących układ RAA. Jednak w ten sposób nie udaje się całkowicie zahamować jej postępu. Skłania to do poszukiwania uzupełniających strategii terapeutycznych. Opisano losy trzech pacjentów leczonych terapią opartą na IKA i/lub ARA oraz w dwóch przypadkach skutecznie uzupełnioną przez podawanie spironolaktonu lub pentoksyfiliny.