Wyprzedzające przeszczepianie nerek

Abstract

Wyprzedzające przeszczepienie (pre-emptive transplantation) polega na transplantacji nerki, zanim zaistnieje konieczność rozpoczęcia leczenia powtarzanymi dializami. Zgodnie z europejskimi zaleceniami pacjent może zostać umieszczony na liście oczekujących, gdy choroba nerek jest nieodwracalna, czynność nerek pogarsza się, a wyliczony wskaźnik filtracji kłębuszkowej (eGFR) obniża się poniżej 15 ml/ /min/1,73 m². Pacjenci z cukrzycą powinni być przygotowywani do przeszczepienia wyprzedzającego (samej nerki lub nerki z trzustką, lub nerki od dawcy żywego) wcześniej, gdy eGFR spada poniżej 25 ml/ /min/1,73 m², i umieszczani na liście oczekujących (lub transplantacja od dawcy żywego), gdy eGFR obniża się poniżej 20 ml/min/1,73 m².
Korzyści wynikające z wyprzedzającego przeszczepienia nerki są następujące: lepszy całkowity czas przeżycia pacjentów i przeszczepów, uniknięcie leczenia powtarzanymi dializami i jego powikłań, zmniejszenie ryzyka ciężkich powikłań cukrzycy, lepszy rozwój fizyczny dzieci, kontynuacja nauki i pracy oraz zmniejszenie kosztów leczenia przewlekłej choroby nerek (PChN) w jej schyłkowym stadium.
Pacjenci jeszcze niedializowani stanowią mniej niż 3% wszystkich oczekujących na przeszczepienie nerki. Aby ten odsetek wzrósł, konieczne jest istnienie sprawnego systemu opieki nefrologicznej i odpowiednio wczesne zgłaszanie chorych z PChN do tego systemu. Takie postępowanie umożliwia zarówno wdrożenie metod zwalniających progresję choroby, jak i przeprowadzenie w odpowiednim momencie kwalifikacji do leczenia nerkozastępczego, a zatem i przygotowanie pacjenta do wybranej metody. Zgłoszenie chorego do wyprzedzającego przeszczepienia nerki wymaga dużego zaangażowania pacjenta oraz całego zespołu medycznego, a edukacja chorego pozwala na jego świadome uczestnictwo w tym procesie.