dostęp płatny
Tom 18, Nr 1 (2021)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2020-11-16
Pobierz cytowanie
Zespół psychoorganiczny — historia a współczesność
1
Afiliacje- Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, ul. Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa, Polska
dostęp płatny
Tom 18, Nr 1 (2021)
Artykuły przeglądowe
Opublikowany online: 2020-11-16
Streszczenie
Termin „zespół psychoorganiczny” dawniej był dość szeroko używany w praktyce. Oznaczał, że pewne objawy
psychopatologiczne mają tło „organiczne” — wynikają z uszkodzenia mózgu. Termin „zespół psychoorganiczny”
zarzucono z powodu braku jego charakterystycznych objawów (kryteriów diagnostycznych) oraz braku możliwości
udowodnienia rodzaju zmian strukturalnych mózgu za pomocą dostępnych technik badawczych oraz ich
powiązania z obrazem klinicznym. Ma to szczególne znaczenie w orzecznictwie sądowo-psychiatrycznym. Dlatego
obecnie nie stosuje się takiego rozpoznania, które bywa zastępowane przez „inne zaburzenia psychiczne
spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu, albo chorobą somatyczną (F06)”.
Streszczenie
Termin „zespół psychoorganiczny” dawniej był dość szeroko używany w praktyce. Oznaczał, że pewne objawy
psychopatologiczne mają tło „organiczne” — wynikają z uszkodzenia mózgu. Termin „zespół psychoorganiczny”
zarzucono z powodu braku jego charakterystycznych objawów (kryteriów diagnostycznych) oraz braku możliwości
udowodnienia rodzaju zmian strukturalnych mózgu za pomocą dostępnych technik badawczych oraz ich
powiązania z obrazem klinicznym. Ma to szczególne znaczenie w orzecznictwie sądowo-psychiatrycznym. Dlatego
obecnie nie stosuje się takiego rozpoznania, które bywa zastępowane przez „inne zaburzenia psychiczne
spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu, albo chorobą somatyczną (F06)”.
Pełny tekst:
Dodaj do koszyka: 49,00 PLN
Pobierz cytowanie
Słowa kluczowe
organiczne zmiany mózgu, symptomatologia, kryteria diagnostyczne
Informacje o artykuleTytuł
Zespół psychoorganiczny — historia a współczesność
Czasopismo
Numer
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
42-46
Opublikowany online
2020-11-16
Wyświetlenia strony
5014
Wyświetlenia/pobrania artykułu
814
DOI
Rekord bibliograficzny
Psychiatria 2021;18(1):42-46.
Słowa kluczowe
organiczne zmiany mózgu
symptomatologia
kryteria diagnostyczne
Autorzy
Marek Jarema
Referencje (19)- Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10). Uniw Wyd Med „Vesalius”, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Kraków-Warszawa 1998.
- Bilikiewicz A, Parnowski T, Liberski PP, Bratosiewicz J. Choroby układu nerwowego przebiegające z otępieniem. In: Bilikiewicz A, Pużyński S, Rybakowski J, Wciórka J. ed. Psychiatria, t.2. Wyd Med.Urban i Partner, Wrocław 2002: 43–99.
- Bilikiewicz A. Organiczny zespół amnestyczny (Korsakowa). In: Bilikiewicz A, Pużyński S, Rybakowski J, Wciórka J. ed. Psychiatria. Wyd. Med.Urban & Partner, Wrocław 2002: 100–105.
- Korzeniowski L, Pużyński S. Encyklopedyczny słownik psychiatrii. PZWL, Warszawa 1986: 645–646.
- Jarema M, Kozłowska U. Porównanie klinicznej i psychologicznej oceny objawów organicznego uszkodzenia mózgu. Psychiat Pol. 1974; 8: 495–499.
- Jarema M, Kramarz E, Warnecka-Przybylska M. Próba zastosowania skali objawów organicznego uszkodzenia mózgu w diagnostyce zespołu psychoorganicznego. Psychiatr Pol. 1984; 18: 451–456.
- Jarema M. W sprawie pneumoencefalografii w orzecznictwie sądowo-psychiatrycznym. Psychiat Pol. 1977; 11: 191–196.
- Jarema M. Zespoły psychoorganiczne u pacjentów z symetrycznymi zanikami mózgu w tomografii komputerowej. Psychiat Pol. 1985; 19: 194–201.
- Jarema M. Badanie przepływu mózgowego, pozytronowa emisyjna tomografia i jądrowy rezonans magnetyczny - postępy w diagnostyce zaburzeń krążenia mózgowego o symptomatyce psychiatrycznej. Psychiat Pol. 1985; 19: 321–324.
- Fähndrich E, Gebhart E, Neumann H. Zum Problem der Diagnosensicherung der hirnorganischen Psychosyndrome. Arch Psychiat Nervenkr. 1981; 229: 239–248.
- Haukvik UK, Hartberg CB, Agartz I. Schizophrenia--what does structural MRI show? Tidsskr Nor Laegeforen. 2013; 133(8): 850–853.
- Harvey PD, Rosenthal JB. Treatment resistant schizophrenia: Course of brain structure and function. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2016; 70: 111–116.
- Haren NEV, Cahn W, Pol HEH, et al. Confounders of excessive brain volume loss in schizophrenia. Neuroscience & Biobehavioral Reviews. 2013; 37(10): 2418–2423.
- Cropley VL, Klauser P, Lenroot RK, et al. Accelerated Gray and White Matter Deterioration With Age in Schizophrenia. Am J Psychiatry. 2017; 174(3): 286–295.
- Minkova L, Habich A, Peter J, et al. Gray matter asymmetries in aging and neurodegeneration: A review and meta-analysis. Hum Brain Mapp. 2017; 38(12): 5890–5904.
- Schmidt R, Grazer A, Enzinger C, et al. MRI-detected white matter lesions: do they really matter? J Neural Transm (Vienna). 2011; 118(5): 673–681.
- Piguet O, Double KL, Kril JJ, et al. White matter loss in healthy ageing: a postmortem analysis. Neurobiol Aging. 2009; 30(8): 1288–1295.
- Jarema M. Badanie EEG w ocenie objawów organicznego uszkodzenia mózgu. Psychiatr Pol. 1977; 11: 439–444.
- Thiele K, Quinting JM, Stenneken P. New ways to analyze word generation performance in brain injury: A systematic review and meta-analysis of additional performance measures. J Clin Exp Neuropsychol. 2016; 38(7): 764–781.
