Szybko działające antydepresanty — punkt zwrotny w leczeniu depresji?

Streszczenie

Niniejsza praca jest przeglądem mechanizmów neurobiologicznych szybko działających antydepresantów, które poprzez wpływ na różne receptory (tj. NMDARs, AMPARs, mAChRs czy mGluRs) prowadzą do nasilenia sygnalizacji szlaku mTOR i wzrostu ekspresji BDNF, a to z kolei przyczynia się do wywołania przez nie szybkiego efektu przeciwdepresyjnego. Ponadto, w artykule przedstawiono dowody z badań klinicznych wskazujące na korzyści z zastosowania ketaminy, skopolaminy, breksanolonu i basimglurantu w depresji oraz wskazano, jakie działania niepożądane raportowano w trakcie ich przebiegu. Opisano także substancje takie jak rapastinel, traksoprodil i SAGE-217, znajdujące się obecnie na etapie prac rozwojowych dla celów klinicznych.