Znaczenie ekspresji genu SLC6A4 w etiologii zaburzeń depresyjnych z uwzględnieniem zależności od płci

Streszczenie

Wstęp: Zaburzenia depresyjne należą do jednych z najczęściej diagnozowanych spośród chorób psychicznych jednostek chorobowych. Depresja jest objawem, który często towarzyszy innym schorzeniom. Choroby afektywne stanowią grupę zaburzeń psychicznych o nieznanej etiologii. Modele genetyczne próbują wyjaśnić znaczenie genów w chorobach psychicznych. Podstawowym celem badań genetycznych jest próba określenia udziału czynników genetycznych w patogenezie tych chorób. W genetyce wykorzystuje się badanie ekspresji genów na poziomie mRNA i białka. Nadal poszukuje się genów–kandydatów biorących udział w rozwoju zaburzeń depresyjnych.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 184 osób, w tym 135 z rozpoznanymi zaburzeniami depresyjnymi — diagnoza F32, F33, F06.3 według klasyfikacji ICD-10 oraz 49 osób zdrowych. Pacjentów podzielono na dwie grupy: osoby ze współwystępującymi schorzeniami somatycznymi i bez ich współwystępowania. Uczestnicy wypełnili ankiety zawierające dane socjodemograficzne, pobrano od nich krew żylną. Dokonano izolacji całkowitego RNA oraz ocenę ekspresji genu na poziomie mRNA i na poziomie białka.
Wyniki: Uzyskane wyniki wykazały, iż ekspresja genu SLC6A4 jest wyższa w obu grupach badanych w porównaniu z grupą osób zdrowych oraz że ekspresja genu SLC6A4 na poziomie mRNA u osób z depresją ze współistniejącymi zaburzeniami somatycznymi jest zależna od płci.
Wnioski: Ekspresja genu SLC6A4 ma istotne znaczenie w patofizjologii zaburzeń depresyjnych; ekspresja genu SLC6A4 na poziomie mRNA u osób z depresją ze współistniejącymi zaburzeniami somatycznymi jest zależna od płci.