Wstęp: Osoby ze schizofrenią zwykle bardzo szybko otrzymują renty z tytułu niezdolności do pracy. Koszty ponoszone w związku z rehabilitacją nie mają przełożenia na liczbę powrotów do pełnej aktywności zawodowej w schizofrenii, jednej z 4 schorzeń generujących najwyższe koszty ZUS. Dotyczą one głównie otrzymywania świadczeń rentowych z tytułu niezdolności do pracy. Brak przejrzystych kryteriów i procedur w obszarze orzekania o niezdolności do pracy i do spraw niepełnosprawności może wpływać na przekonania i zachowania zarówno specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego, jak i beneficjentów. Zasadniczym celem pracy było poznanie opinii osób ze schizofrenią na temat wskazań do otrzymania renty oraz ocena związków opinii z poczuciem wpływu na przebieg choroby i wglądem w chorobę. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 65 osób z rozpoznaniem schizofrenii: 31 kobiet (49,21%) i 32 mężczyzn (50,79%), w wieku od 26 do 77 lat (M = 47,27; SD = 14,07). Zdecydowana większość (79,31%) badanych utrzymywała się głównie z renty. W badaniu zastosowano narzędzia: Krótka skala poczucia wpływu na przebieg choroby — wersja dla schizofrenii, Kwestionariusz wglądu w schizofrenię — „Moje myśli i odczucia”, Kwestionariusz socjodemograficzny oraz Skalę opinii na temat renty. Wyniki: Stwierdzono istotny statystycznie umiarkowanej siły negatywny związek pomiędzy właściwą opinią na temat renty, a poczuciem wpływu na przebieg choroby (r = –0,312, p = 0,012). Im wyższe poczucie wpływu na przebieg schizofrenii, tym niższa trafność oceny prawidłowych wskazań do posiadania renty. Wnioski: Zdecydowana większość osób ze schizofrenią nie potrafi prawidłowo ocenić wskazań do renty. Kwestionariusz opinii na temat renty jest użytecznym narzędziem badawczym.