WSTĘP: Artykuł zawiera opis przypadku zastosowania arypiprazolu — leku przeciwpsychotycznego drugiej generacji u kobiety w ciąży. Ze względu na stosunkowo krótki czas stosowania (środek został dopuszczony do obrotu w Polsce w 2004 roku, a w 2009 znalazł się na liście leków refundowanych) wiedza na temat ewentualnych skutków przyjmowania leku dla rozwoju płodu jest ograniczona, co stanowi główny powód jego unikania w leczeniu kobiet ciężarnych.

OPIS PRZYPADKU: Opisano przypadek 34-letniej pacjentki z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej, leczonej psychiatrycznie od 2007 roku. W obrazie psychopatologicznym dominowały: urojenia ksobne i prześladowcze, wycofanie oraz natrętne myśli i czynności. W 2009 roku pacjentka zaszła w pierwszą ciążę. Odstawiono leki, czego następstwem było zwiększenie nasilenia urojeń. Problemy z koncentracją, natręctwa myślowe i lęki o podłożu psychotycznym uniemożliwiły aktywność zawodową. Włączenie arypiprazolu po urodzeniu pierwszego dziecka spowodowało poprawę stanu psychicznego. Przetrwałe przez kilka miesięcy urojenia nie wpływały na zachowanie i przebiegały z częściowym krytycyzmem. W 2014 roku pacjentka zaszła po raz drugi w ciążę. Wobec wcześniejszego ciężkiego przebiegu choroby utrzymano leczenie. Stan psychiczny chorej w ciąży był wyrównany, nie występowały zaburzenia psychotyczne ani nie obserwowano objawów negatywnych schizofrenii. Po porodzie, który odbył się siłami natury, zaobserwowano opóźnienie laktacji oraz pojawienie się doznań wytwórczych. Drugi z wymienionych objawów spowodował konieczność zwiększenia dawki arypiprazolu.

WNIOSKI: Arypiprazol okazał się dobrym wyborem u pacjentki w ciąży: uwolnił ją od doznań psychotycznych i towarzyszących im lęków, korzystnie wpłynął na stan psychiczny w trakcie ciąży, porodu oraz połogu. Zastosowanie arypiprazolu nie zaburzyło rozwoju płodu, skutkiem zastosowania leku mogło być jednak opóźnienie laktacji. Trzy tygodnie po porodzie konieczne było zwiększenie dawki leku z powodu pojawienia się lęków indukowanych przeżyciami psychotycznymi (związanymi z obawami o możliwość zamiany dziecka); zaburzenia te ustąpiły po zwiększeniu dawki leku.