Psychoterapia a farmakoterapia — czy można je łączyć?

Streszczenie

W miarę postępu w badaniach psychofarmakologicznych zaczęto podkreślać celowość łączenia prowadzenia farmakoterapii i psychoterapii, jako metod równoległego postępowania. Takie postępowanie — w świetle dostępnych badań okazuje się skuteczniejsze w leczeniu schizofrenii, dużej depresji, zaburzeń lękowych, choroby afektywnej dwubiegunowej, zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego, dystymii, bulimii oraz uzależnienia od nikotyny. W literaturze obecne są zalecenia łączenia psychoterapii i farmakoterapii w zaburzeniach tak różnych, jak zaburzenia somatyzacyjne, osobowość typu borderline czy zaburzenia erekcji. Farmakoterapię łączy się z różnymi rodzajami psychoterapii: poznawczo-behawioralną, psychodynamiczną, interpersonalną, wspierającą i innymi. Łączenie farmakoterapii i psychoterapii, zarówno w podejściu zintegrowanym jak i rozdzielonym, staje się coraz częstszym podejściem w leczeniu zaburzeń psychicznych. Autor przedstawia poglądy z piśmiennictwa dotyczące łączenia farmakoterapii i psychoterapii, zestawia argumenty zwolenników i przeciwników takiego podejścia oraz wskazuje na problemy wynikające z połączenia obu metod.