Zasoby podmiotowe jako wyznaczniki zdrowia osób wspierających chorych na białaczkę

Streszczenie

WSTĘP: W artykule prezentowana jest problematyka dotycząca subiektywnego poziomu zdrowia osób wspierających chorych na białaczkę oraz związków występujących pomiędzy zasobami podmiotowymi a zdrowiem badanych.

MATERIAŁ I METODY: W badaniu zastosowano skale szacunkowe służące do pomiaru subiektywnego poziomu zdrowia oraz Inwentarz Stanu i Cechy lęku (ISCL-STAI) Spilbergera, Strelau, Tysarczyk i Wrześniewskiego, Kwestionariusz Orientacji Życiowej (SOC-29) Antonovsky’ego, Skalę Samooceny Rosenberga.

WYNIKI: Jak wskazują wyniki badań, subiektywny poziom zdrowia badanych jest na przeciętnym poziomie, 10 badanych osób odczuwa pogorszenie swojego stanu zdrowia od momentu postawienia diagnozy białaczki u osoby bliskiej. Badani odznaczają się niskim poczuciem jakości życia. Wykazano związek pomiędzy wysokim subiektywnym poziomem zdrowia a wysokim poczuciem koherencji, wysoką samooceną oraz niższym poziomem lęku jako cechy. Stwierdzono występowanie dodatniej korelacji pomiędzy czasem ,który upłynął od diagnozy a poziomem zdrowia i samooceną badanych.

WNIOSKI: Dla zdrowia badanych kluczowa jest umiejętność wykorzystania i pomnażania posiadanych zasobów. Wsparcia psychologicznego wymaga nie tylko pacjent, ale również osoby bliskie wspierające chorych.