Opis przypadku 72-letniej pacjentki w kontekście etapów przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej oraz form polskiej opieki psychiatrycznej trwającej od prawie pół wieku

Streszczenie

W pracy zaprezentowano przypadek pacjentki chorującej od kilkudziesięciu lat na chorobę afektywna dwubiegunową. Dokonano tego w kontekście proponowanych w literaturze przedmiotu etapów przebiegu tego zaburzenia. Podjęto również próbę odpowiedzi na pytanie, czy środowiskowa forma sprawowania opieki może być czynnikiem modyfikującym przebieg nawet po kilkudziesięciu latach opieki ambulatoryjnej i szpitalnej. Opis przebiegu choroby oparty został na szczegółowym wywiadzie od pacjentki i jej rodziny, Przeanalizowano dostępną dokumentację medyczną z 48 lat leczenia w trybie szpitalnym, ambulatoryjnym i środowiskowym. Wieloletni przebieg był modulowany przez formy sprawowanej nad pacjentką opieki. Zaobserwowano, że tradycyjne w Polsce połączenie leczenia w poradni i na oddziale całodobowym przyspieszało epizody chorobowe. Opieka środowiskowa hamowała progresję do stadiów cięższych nawet na późnych etapach zaburzenia. Zaprezentowany opis przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej może stanowić kliniczne potwierdzenie kilku koncepcji przebiegu ChAD, a jednocześnie przeczyć przekonaniom o nieuchronności neuroprogresji choroby i jej klinicznej manifestacji. Najprawdopodobniej kompleksowa opieka środowiskowa może stanowić czynnik chroniący przed pogorszeniem przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej.