Wstęp: Deficyty funkcji poznawczych stanowią integralną część objawów depresji, ale jak dowodzą dotychczasowe badania są uważane przez większość praktyków za wtórne do jej podstawowych objawów. Są one jedną z głównych przyczyn pogorszenia poziomu funkcjonowania osób z depresją, zarówno w okresie epizodu, jak w okresie remisji. Występują już w trakcie pierwszego epizodu depresji, mogą korelować z jej nasileniem i nie ustępować pomimo ustąpienia podstawowych objawów zespołu depresyjnego. Celem badania było opisanie opinii i postępowania psychiatrów w kontekście występowania i wyboru terapii deficytów poznawczych w depresji.

Materiał i metody: Dla potrzeb prezentowanego badania opracowano kwestionariusz skierowany do lekarzy psychiatrów.

Wyniki: Uzyskano 41 odpowiedzi lekarzy psychiatrów (23 kobiet i 14 mężczyzn, 4 formularze brak danych), w większości specjalistów psychiatrów, pracujących w ośrodkach miejskich o średniej wielkości. Według 95% respondentów deficyty poznawcze występują co najmniej u połowy lub u większości pacjentów z depresją. Wszyscy pacjenci są pytani o trudności poznawcze przez 28% osób ankietowanych, a prawie wszyscy przez 59% osób. Jeśli temat jest podejmowany przez pacjenta, prawie wszyscy psychiatrzy podejmują rozmowę na ten temat, jednak 25% z nich nie robi tego w każdym przypadku. Według badanych psychiatrów deficyty poznawcze są w 57% „zawsze” i w 21% „w połowie” wtórne do objawów depresji. Zdaniem 21% osób nie mają charakteru wtórnego. Konsekwentnie psychiatrzy są przekonani, że ustępują one wraz z osiągnięciem remisji i nie występują w jej trakcie, 82% osób pytanych deklaruje jednak, że bierze pod uwagę wpływ leku na funkcje poznawcze, przy wyborze leczenia u osoby z depresją. Większość ankietowanych nie doświadcza ani braku wiadomości, ani braku umiejętności w odniesieniu do tematyki dysfunkcji poznawczych w depresji i ich terapii.

Wnioski: Zdaniem psychiatrów deficyty poznawcze w depresji nie są jej niezależnym wymiarem, są wtórne od objawów depresyjnych i ustępują wraz z poprawą stanu psychicznego, ale lekarze deklarują, że uwzględniają ich znaczenie przy wyborze konkretnego leczenia.