Wielonienasycone kwasy omega-3 w profilaktyce zaburzeń afektywnych. Wybrane dane epidemiologiczne dotyczące zastosowania kwasów omega-3 w profilaktyce zaburzeń afektywnych

Streszczenie

Niniejszy artykuł jest przeglądem badań epidemiologicznych, których wyniki sugerują, że niedobór wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 w diecie może wpływać na rozwój zaburzeń nastroju. Wyniki badań antropologicznych i epidemiologicznych wskazują, że gatunek ludzki rozwijał się dzięki diecie obfitującej w owoce morza, z niską liczbą kalorii pozyskiwanej z olejów z nasion. Obecnie typowa zachodnia dieta jest niemal całkowicie pozbawiona odpowiedniej ilości pokarmów pochodzenia morskiego, a zawiera nadmiar kwasu linolowego, substancji z rodziny kwasów omega-6. Wysokie spożycie tych kwasów może wywierać wpływ prozapalny, przyczyniając się do rozwoju wielu chorób, w tym schorzeń układu krążenia i depresji. Przedstawiono dane o bezpieczeństwie stosowania EPA/DHA. Zagrożenie związane z zatruciem toksynami (rtęć, dioksyny) zawartymi w dużej ilości konsumowanych ryb, może być zminimalizowane dzięki suplementom zawierającym olej rybny poddany procesom oczyszczania. Autorzy wskazują na potrzebę dalszych poszukiwań, między innymi określających najwłaściwsze dawki suplementu. Dane kliniczne są stosunkowo nieliczne i często rozbieżne we wnioskach, lecz stale rośnie liczba wyników badań przedklinicznych i epidemiologicznych, które sugerują, że kwasy omega-3 mogą pełnić chociażby funkcje terapeutyczną w zaburzeniach afektywnych.