Zaburzenia pod postacią somatyczną: problematyczne zjawisko — problematyczna diagnoza

Streszczenie

Zaburzenia pod postacią somatyczną (czyli objawy natury somatycznej, których nie udaje się wyjaśnić organicznym schorzeniem) stanowią intrygujący fenomen ludzkiej natury, ale także konceptualne, diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie dla współczesnej psychiatrii. Przed zakończeniem prac nad najnowszym wydaniem amerykańskiego Podręcznika Statystycznego i Diagnostycznego DSM-5, dyskusji poddano jedną z najbardziej niejednoznacznych i kłopotliwych jednostek diagnostycznych — zaburzenia somatoformiczne. W psychiatrii stosuje się ją w odniesieniu do zaburzeń, polegających na kanalizowaniu problemów psychologicznych w sferę ciała, innymi słowy ujawnianiu objawów natury somatycznej na tle nerwicowym. Podjęta debata stała się okazją do dokładniejszego przyjrzenia się naturze tej grupy zaburzeń i określenia sposobu ich pojmowania przez współczesną psychiatrię. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżyć czym są zaburzenia pod postacią somatyczną oraz przywołać kontrowersyjne aspekty tej diagnozy. Artykuł zawiera doniesienia z obszaru epidemiologii, chorób i zaburzeń współistniejących z zaburzeniami somatoformicznymi, terapii oraz jednostkowych i społecznych konsekwencji omawianego zjawiska. Przytoczone zostają opisy „nowych” kategorii diagnostycznych dla tej grupy zaburzeń według DSM-5.