English Polski
Tom 10, Nr 2 (2013)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2013-10-07

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 4538
Wyświetlenia/pobrania artykułu 13675
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Samobójstwa pacjentów w szpitalach psychiatrycznych — badania wstępne

Agnieszka Gmitrowicz, Agata Orzechowska, Monika Talarowska, Antoni Florkowski
Psychiatria 2013;10(2):84-90.

Streszczenie

Wstęp. U osób leczonych psychiatrycznie do samobójstwa dochodzi także podczas hospitalizacji lub wkrótce po wypisie ze szpitala. Część pacjentów przed samobójstwem zaprzecza występowaniu myśli suicydalnych. Uzasadnia to konieczność badań nad czynnikami ryzyka samobójstwa u hospitalizowanych pacjentów leczonych psychiatrycznie. Celem pracy była charakterystyka demograficzna pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie, którzy dokonali samobójstwa w trakcie pobytu w szpitalu lub tydzień po wypisie oraz ustalenie okoliczności samobójstwa, częstości występowania wybranych przez pacjentów metod samobójstwa, związku samobójstwa z diagnozą psychiatryczną i wcześniejszymi zachowaniami samobójczymi (S), a także z czasem trwania zaburzeń psychicznych i liczbą hospitalizacji. Materiał i metody. W przeprowadzonych badaniach retrospektywnych analizie poddano historie chorób 23 pacjentów dwóch dużych szpitali psychiatrycznych (z terenu Łodzi), którzy zginęli śmiercią samobójczą w trakcie hospitalizacji lub w pierwszym tygodniu po wypisie ze szpitala. Dla każdego pacjenta wypełniano ankietę, która zawierała wybrane zmienne. Wyniki. Wśród analizowanych przypadków samobójstw (1988−2011) przeważały kobiety (56%). Co piąta ofiara samobójstwa miała poniżej 20 lat, a co czwarta powyżej 60. Większość ofiar miała wykształcenie podstawowe oraz była na rencie chorobowej/emeryturze. Blisko co trzeci pacjent dokonał zamachu S będąc na przepustce. Najczęstszą metodą samobójstwa było powieszenie. Myśli samobójcze przed targnięciem się na życie potwierdzono u blisko 40% pacjentów, a próby samobójcze stwierdzono tylko u dwoch osób. Najczęstsza diagnoza to zaburzenia psychotyczne, a także depresyjne. Większość ofiar była hospitalizowana dwa lub więcej razy, a czas trwania choroby przekraczał rok. Wnioski. Do grupy wysokiego ryzyka samobójstwa należą pacjenci hospitalizowani psychiatrycznie poniżej 20. roku życia, z zaburzeniami psychotycznymi, wielokrotnie hospitalizowani. Konieczne jest rejestrowanie wszystkich zachowań samobójczych w szpitalach psychiatrycznych.