Farmakogenetyka leków przeciwpsychotycznych

Streszczenie

W badaniach farmakogenetycznych analizuje się związek pomiędzy czynnikami genetycznymi a indywidualną odpowiedzią chorego na terapię określonym lekiem. W przedstawionym przeglądzie piśmiennictwa badania farmakogenetyczne leków przeciwpsychotycznych najczęściej dotyczyły analiz asocjacyjnych pojedynczych polimorfizmów genów związanych z farmakologicznym mechanizmem ich działania. Wyniki tych badań wskazują na zależność między polimorfizmami genów układu dopaminergicznego (DRD2, DRD3), serotoninergicznego (5HT2A, 5HT2C), CYP2D6 a efektem klinicznym działania leków neuroleptycznych i występowaniem objawów niepożądanych. W niewielu pracach dotyczących badań asocjacyjnych analizowano interakcję między kilkoma genami. Uwzględnienie genotypów czterech genów (5HT2A, 5HT2C, 5HTT, H2) pozwala poprawnie przewidzieć odpowiedź kliniczną dotyczącą leczenia klozapiną w ponad 76% przypadków. Ponadto wykazano znaczenie predykcyjne polimorficznych wariantów genów związanych z układem serotoninergicznym i dopaminergicznym w wypadku leczenia olanzapiną. Należy podkreślić, że efekt farmakoterapii zależy od wielu czynników niegenetycznych, takich jak na przykład: wiek, płeć, przynależność do grupy etnicznej, dieta, współwystępowanie chorób somatycznych itp.