Tom 2, Nr 4 (2005)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2006-02-21
Risperidon. W jakim kierunku rozwija się lek?
Bartosz Łoza, Mariusz Bartyzel, Wojciech Matysiewicz, Sanjeev Varghese
Psychiatria 2005;2(4):195-201.
Tom 2, Nr 4 (2005)
Artykuły przeglądowe
Opublikowany online: 2006-02-21
Streszczenie
Risperidon został zarejestrowany przez FDA do leczenia schizofrenii w 1993 roku oraz w 2003 roku do terapii
samodzielnej lub w skojarzeniu z lekami normotymicznymi faz maniakalnych lub faz mieszanych zaburzeń dwubiegunowych
typu I. Autorzy przeprowadzili przegląd najnowszych badań dotyczących risperidonu, opisujących jego
rozszerzające się zastosowania kliniczne. Podobnie jak całą klasę neuroleptyków atypowych, risperidon stosuje się
coraz częściej poza tradycyjnymi i zarejestrowanymi wskazaniami, na przykład w zaburzeniach autystycznych
u dzieci i dorosłych, behawioralnych i psychologicznych objawach zespołów otępiennych, afektywnych zaburzeniach
dwubiegunowych, lekoopornych zespołach depresyjnych (zwłaszcza w połączeniu z lekami z grupy SSRI), zespołach
lękowych (jak panika, natręctwa, zespół stresu pourazowego), osobowości pogranicznej, zespole Tourette’a
czy jąkaniu. Badania epidemiologiczne wskazują na relatywnie małe ryzyko wystąpienia zaburzeń metabolicznych
u osób leczonych risperidonem (takich jak zwiększenie masy ciała, hiperglikemia, cukrzyca, podwyższone stężenia
cholesterolu i triglicerydów). Profil działań niepożądanych (ze szczególnym uwzględnieniem hiperprolaktynemii
i objawów pozapiramidowych) jest ograniczony, o ile przestrzega się zasady stosowania risperidonu
w najmniejszych możliwych dawkach (nieprzekraczających 4-6 mg/d.).
Streszczenie
Risperidon został zarejestrowany przez FDA do leczenia schizofrenii w 1993 roku oraz w 2003 roku do terapii
samodzielnej lub w skojarzeniu z lekami normotymicznymi faz maniakalnych lub faz mieszanych zaburzeń dwubiegunowych
typu I. Autorzy przeprowadzili przegląd najnowszych badań dotyczących risperidonu, opisujących jego
rozszerzające się zastosowania kliniczne. Podobnie jak całą klasę neuroleptyków atypowych, risperidon stosuje się
coraz częściej poza tradycyjnymi i zarejestrowanymi wskazaniami, na przykład w zaburzeniach autystycznych
u dzieci i dorosłych, behawioralnych i psychologicznych objawach zespołów otępiennych, afektywnych zaburzeniach
dwubiegunowych, lekoopornych zespołach depresyjnych (zwłaszcza w połączeniu z lekami z grupy SSRI), zespołach
lękowych (jak panika, natręctwa, zespół stresu pourazowego), osobowości pogranicznej, zespole Tourette’a
czy jąkaniu. Badania epidemiologiczne wskazują na relatywnie małe ryzyko wystąpienia zaburzeń metabolicznych
u osób leczonych risperidonem (takich jak zwiększenie masy ciała, hiperglikemia, cukrzyca, podwyższone stężenia
cholesterolu i triglicerydów). Profil działań niepożądanych (ze szczególnym uwzględnieniem hiperprolaktynemii
i objawów pozapiramidowych) jest ograniczony, o ile przestrzega się zasady stosowania risperidonu
w najmniejszych możliwych dawkach (nieprzekraczających 4-6 mg/d.).
Słowa kluczowe
risperidon; schizofrenia; psychofarmakologia
Tytuł
Risperidon. W jakim kierunku rozwija się lek?
Czasopismo
Psychiatria
Numer
Tom 2, Nr 4 (2005)
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
195-201
Opublikowany online
2006-02-21
Wyświetlenia strony
3882
Wyświetlenia/pobrania artykułu
3657
Rekord bibliograficzny
Psychiatria 2005;2(4):195-201.
Słowa kluczowe
risperidon
schizofrenia
psychofarmakologia
Autorzy
Bartosz Łoza
Mariusz Bartyzel
Wojciech Matysiewicz
Sanjeev Varghese