Tom 4, Nr 2 (2007)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2007-05-22
Wyświetlenia strony
794
Wyświetlenia/pobrania artykułu
2522
Lekooporność rzekoma
Psychiatria 2007;4(2):53-59.
Streszczenie
W badaniach wykazano, że około 20-30% pacjentów prawidłowo leczonych farmakologicznie nie reaguje na
leczenie. Problem ten nazywa się lekoopornością. Nie zawsze wynika to z braku reakcji na lek, tylko z faktu
nieregularnego leczenia, zmniejszenia dawki lub odstawienia leków przez samego pacjenta.
W niniejszym artykule opisano brak współpracy z pacjentem, jego przyczyny i próby przełamywania oporów. Przedstawiono także niektóre wyniki europejskich badań współpracy w leczeniu schizofrenii, na przykład ADHES, aby pokazać, że problem ten dotyczy w równym stopniu pacjentów we wszystkich krajach Europy.
Obserwacje kliniczne wykazały, że w leczeniu ambulatoryjnym jedynie leki o przedłużonym działaniu spełniają kryterium dobrego skutecznego leczenia.
W niniejszym artykule opisano brak współpracy z pacjentem, jego przyczyny i próby przełamywania oporów. Przedstawiono także niektóre wyniki europejskich badań współpracy w leczeniu schizofrenii, na przykład ADHES, aby pokazać, że problem ten dotyczy w równym stopniu pacjentów we wszystkich krajach Europy.
Obserwacje kliniczne wykazały, że w leczeniu ambulatoryjnym jedynie leki o przedłużonym działaniu spełniają kryterium dobrego skutecznego leczenia.
Słowa kluczowe: schizofreniaskuteczność leczeniawspółpraca z pacjentemleki o przedłużonym działaniu
