Tom 4, Nr 3 (2007)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2007-06-11
Psychosomatyka czy somatopsychika - wzajemne relacje psychiki i somatyki w okresie starości
Psychiatria 2007;4(3):105-118.
Streszczenie
Wstęp. Starzenie się to naturalny proces zmniejszania się biologicznej aktywności organizmu wraz z wiekiem, w czym ważną rolę odgrywa czynnik genetyczny, który między innymi warunkuje długość życia. Największą wartością w okresie starości jest zdrowie, które tworzą wzajemne korelacje czynników psychicznych oraz somatycznych. W zależności od naszej postawy wobec siebie i innych, bilansu życiowego, czyli subiektywnej oceny całego dotychczasowego życia, poczucia kontroli, czyli wpływu na swój los, starość może być tylko fizjologicznym spowolnieniem funkcji ruchowych, zwiększoną podatnością na różnorodne choroby lub też zniedołężnieniem i wielochorobowością.
Materiał i metody. Badaniami objęto 316 kobiet i 120 mężczyzn po 60. roku życia. Zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn obliczono korelacje zmiennych psychicznych i somatycznych.
Wyniki i wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że najbardziej istotnym czynnikiem psychicznym, wchodzącym w relacje z czynnikami somatycznymi, jest negatywna postawa przeciw sobie. Wchodzi ona w relacje zarówno z większą podatnością na choroby, jak i z upośledzeniem sprawności ruchowej.
Słowa kluczowe: psychikasomatykagerohomilopatasomatopsychologiasalutogenetyczny model zdrowia