dostęp otwarty

Tom 5, Nr 3 (2008)
Artykuł redakcyjny
Opublikowany online: 2008-10-03
Pobierz cytowanie

Koncepcja spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej

Janusz Rybakowski
Psychiatria 2008;5(3):75-82.

dostęp otwarty

Tom 5, Nr 3 (2008)
Artykuły redakcyjne
Opublikowany online: 2008-10-03

Streszczenie

Prekursorem współczesnej klasyfikacji psychiatrycznej jest Emil Kraepelin, który w 1899 roku oddzielił zaburzenie maniakalno-depresyjne (manisch-depressives Irrensein) od grupy zaburzeń dementia praecox. W historii klasyfikacji psychiatrycznej XX wieku znaczącym wydarzeniem było rozdzielenie zaburzeń afektywnych jedno- i dwubiegunowych. W połowie lat 70. ubiegłego wieku zaczęto wyróżniać typy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych: typ I i II, przebieg z szybką zmianą faz i choroba sezonowa. Wyniki badań epidemiologicznych przy zastosowaniu szerszych kryteriów dwubiegunowości zaczęły wskazywać na znacznie częstsze, obejmujące kilka procent populacji, rozpowszechnienie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych niebędących chorobą typu I. Opracowano również nowe skale do pomiaru dwubiegunowości, na przykład Kwestionariusz Zaburzeń Nastroju. Wprowadzono też pojęcie „spektrum” choroby afektywnej dwubiegunowej, które ma obecnie kilka znaczeń. Jedno z nich dotyczy przestrzeni diagnostycznej między chorobą afektywną dwubiegunową typu II i depresją nawracającą. W polskim badaniu DEP-BI stwierdzono, że tak rozumiane spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej występuje u 12% pacjentów leczonych przez psychiatrów z powodu depresji. Koncepcja spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej amerykańskiego badacza, Hagopa Akiskala, oznacza continuum zaburzeń, które, poza klasyczną postacią choroby afektywnej dwubiegunowej (bipolar I), miałyby obejmować wszystkie postacie chorób afektywnych mające kliniczne cechy "dwubiegunowości" Autor ten przedstawił 7 podtypów spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej (od I do IV, stosując również wartości pośrednie, np. I ½ ), gdzie głównym kryterium umieszczenia na jej continuum było nasilenie objawów (cech) związanych ze wzmożonym nastrojem. W ostatnich badaniach dotyczących spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej wskazuje się na znaczenie takich postaci klinicznych, jak depresyjny stan mieszany i często nawracająca depresja oraz na rolę takich narzędzi badawczych, jak Hipomania Checklist (HCL-32) i "indeks dwubiegunowości".

Streszczenie

Prekursorem współczesnej klasyfikacji psychiatrycznej jest Emil Kraepelin, który w 1899 roku oddzielił zaburzenie maniakalno-depresyjne (manisch-depressives Irrensein) od grupy zaburzeń dementia praecox. W historii klasyfikacji psychiatrycznej XX wieku znaczącym wydarzeniem było rozdzielenie zaburzeń afektywnych jedno- i dwubiegunowych. W połowie lat 70. ubiegłego wieku zaczęto wyróżniać typy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych: typ I i II, przebieg z szybką zmianą faz i choroba sezonowa. Wyniki badań epidemiologicznych przy zastosowaniu szerszych kryteriów dwubiegunowości zaczęły wskazywać na znacznie częstsze, obejmujące kilka procent populacji, rozpowszechnienie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych niebędących chorobą typu I. Opracowano również nowe skale do pomiaru dwubiegunowości, na przykład Kwestionariusz Zaburzeń Nastroju. Wprowadzono też pojęcie „spektrum” choroby afektywnej dwubiegunowej, które ma obecnie kilka znaczeń. Jedno z nich dotyczy przestrzeni diagnostycznej między chorobą afektywną dwubiegunową typu II i depresją nawracającą. W polskim badaniu DEP-BI stwierdzono, że tak rozumiane spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej występuje u 12% pacjentów leczonych przez psychiatrów z powodu depresji. Koncepcja spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej amerykańskiego badacza, Hagopa Akiskala, oznacza continuum zaburzeń, które, poza klasyczną postacią choroby afektywnej dwubiegunowej (bipolar I), miałyby obejmować wszystkie postacie chorób afektywnych mające kliniczne cechy "dwubiegunowości" Autor ten przedstawił 7 podtypów spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej (od I do IV, stosując również wartości pośrednie, np. I ½ ), gdzie głównym kryterium umieszczenia na jej continuum było nasilenie objawów (cech) związanych ze wzmożonym nastrojem. W ostatnich badaniach dotyczących spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej wskazuje się na znaczenie takich postaci klinicznych, jak depresyjny stan mieszany i często nawracająca depresja oraz na rolę takich narzędzi badawczych, jak Hipomania Checklist (HCL-32) i "indeks dwubiegunowości".
Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

choroba afektywna dwubiegunowa; mania; hipomania; depresja; spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej; Kwestionariusz Zaburzeń Nastroju; Skala Oceny Hipomanii HCL-32

Informacje o artykule
Tytuł

Koncepcja spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej

Czasopismo

Psychiatria

Numer

Tom 5, Nr 3 (2008)

Typ artykułu

Artykuł redakcyjny

Strony

75-82

Opublikowany online

2008-10-03

Wyświetlenia strony

6238

Wyświetlenia/pobrania artykułu

4983

Rekord bibliograficzny

Psychiatria 2008;5(3):75-82.

Słowa kluczowe

choroba afektywna dwubiegunowa
mania
hipomania
depresja
spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej
Kwestionariusz Zaburzeń Nastroju
Skala Oceny Hipomanii HCL-32

Autorzy

Janusz Rybakowski

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Wydawcą serwisu jest VM Media Group sp z o.o., ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel.:+48 58 320 94 94, faks:+48 58 320 94 60, e-mail:  viamedica@viamedica.pl