Wstęp. Brak współpracy pacjenta w leczeniu jest jedną z najczęstszych przyczyn przerywania leczenia i braku skuteczności terapii zaburzeń psychicznych. Wiele czynników może mieć wpływ na niestosowanie się pacjentów do zaleceń lekarskich, na przykład rodzaj schorzenia, zjawisko stygmatyzacji chorobą psychiczną i jakość relacji pacjent–lekarz. Celem badania była ocena opinii pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi nowej generacji.
Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 1400 pacjentów schizofrenicznych, leczonych ambulatoryjnie jednym z leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji.
Wyniki. Pacjenci uważali, że najważniejszymi objawami, na których ustąpienie zwracają szczególną uwagę, są: lęk i napięcie, urojenia i omamy. Wśród objawów niepożądanych neuroleptyków pacjenci zwracali największą uwagę na senność, zaburzenia seksualne, otyłość i objawy pozapiramidowe. Ponad 80% pacjentów leczonych nowoczesnymi neuroleptykami chciało leczyć schizofrenię; 82% pacjentów uważało, że stosowanie leków przeciwpsychotycznych powoduje objawy niepożądane. 81% pacjentów uważało, iż stosowanie leku przeciwpsychotycznego poprawia ich poziom funkcjonowania w społeczeństwie i rodzinie; 74% pacjentów schizofrenicznych obawiało się objawów niepożądanych leków przeciwpsychotycznych, a 70% nie mówiło innym, że pobierają lek przeciwpsychotyczny; 77% pacjentów twierdziło, że leczenie schizofrenii jest skuteczne. Nie więcej niż 40% pacjentów czuło się źle lub nienaturalnie, stosując nowoczesny lek przeciwpsychotyczny.
Wnioski. Pacjenci leczeni lekami przeciwpsychotycznymi drugiej generacji mogą odznaczać się dobrą współpracą. W opinii pacjentów, najważniejsze w leczeniu schizofrenii jest ustąpienie objawów wytwórczych i objawów afektywnych. Najbardziej kłopotliwymi objawami niepożądanymi neuroleptryków są: sedacja, zaburzenia seksualne, otyłość i objawy pozapiramidowe. Zjawisko stygmatyzacji pacjenta jest powszechne w grupie osób ze schizofrenią.