Wstęp: Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest najczęstszym nowotworem złośliwym wśród dzieci. W trakcie leczenia ALL dochodzić może do szeregu powikłań, w tym problemów żywieniowych związanych z chorobą podstawową oraz skutkami ubocznymi leczenia. Jednocześnie w literaturze podkreśla się, że stan odżywienia może wpłynąć m.in. na przeżycie, tolerancję leczenia, ryzyko rozwoju infekcji czy jakość życia dzieci z chorobą nowotworową. Zarówno niedowaga, jak i otyłość u pacjenta leczonego z powodu ALL są niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi w kontekście przeżycia oraz ryzyka nawrotu choroby. W celu poprawy stanu odżywienia pacjentów pediatrycznych można zastosować różne strategie leczenia żywieniowego: modyfikację diety doustnej, zastosowanie żywności specjalnego przeznaczenia medycznego (FSMP), żywienie dojelitowe i pozajelitowe. W niniejszej pracy przedstawiono 12-letnią pacjentkę z rozpoznaną ostrą białaczką limfoblastyczną z linii B, leczoną zgodnie z protokołem AIEOP BFM ALL 2017 POLAND. Pacjentka, w wyjściowo prawidłowym stanie odżywienia, wymagała różnych form leczenia żywieniowego z uwagi na pogarszający się apetyt, utratę masy ciała oraz zmiany składu ciała. Decyzje o leczeniu żywieniowym były podejmowane w oparciu o stan kliniczny pacjentki i wielokrotną ocenę dietetyka. W pierwszym okresie leczenia (Induction: IA-Pred: sterydoterapia w połączeniu z chemioterapią) stosowano modyfikacje diety doustnej oraz FSMP. Z uwagi na nieefektywne spożycie zaleconych preparatów oraz jednocześnie zmniejszającą się podaż doustną obserwowano dalszą utratę masy ciała, co było wskazaniem do rozpoczęcia żywienia dojelitowego z wykorzystaniem zgłębnika nosowo-żołądkowego (stosowano w etapach: Consolidation A oraz Extended Consolidation B). Zastosowane leczenie żywieniowe z wykorzystaniem różnych diet przemysłowych wpłynęło na znaczną poprawę stanu odżywienia (przyrost masy ciała, zwiększenie zawartości masy mięśniowej). Wnioski: W trakcie leczenia onkohematologicznego wymagana jest ścisła współpraca i wymiana specjalistycznej wiedzy pomiędzy onkologami dziecięcymi i dietetykami klinicznymi, celem uzyskania optymalnych efektów w leczeniu żywieniowym.