Dokanałowy baklofen w leczeniu nasilonej spastyczności segmentalnej i uogólnionej – rekomendacje interdyscyplinarnej grupy ekspertów.

Streszczenie

Podawanie baklofenu drogą dokanałową znane jest od początku lat 80-tych XX w. Doustny baklofen słabo penetruje przez barierę krew-mózg. Podanie intratekalne z zastosowaniem programowalnej pompy dozującej pozwala na ominięcie tej przeszkody i znaczące zmniejszenie dawek przy jednoczesnym zwiększeniu efektu klinicznego. Pozwala to na zastosowanie tej metody w leczeniu nasilonej spastyczności uogólnionej i segmentalnej (np. dotyczącej kończyn dolnych) u chorych, u których leki doustne oraz podawana lokalnie do wybranych mięśni toksyna botulinowa są nieskuteczne. Wprawdzie metoda jest znana od dawna i w Polsce dostępna w systemie refundowanym jako świadczenie odrębnie finansowane, to zastosowanie jej w praktyce klinicznej jest relatywnie rzadkie, nawet poniżej oczekiwanych wskaźników Ministerstwa Zdrowia, a wiedza na jej temat niska. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie dostępnych informacji na temat leczenia dokanałowo podawanym baklofenem z zastosowaniem zewnętrznej, programowalnej pompy, ocena skuteczności i bezpieczeństwa tej terapii oraz sformułowanie przez interdyscyplinarną grupę ekspertów praktycznych zaleceń co do jej stosowania w Polsce.